Ορφικά : "Μήσατο δ’ άλλην γαίαν απείρατον, ήντε σελήνην Αθάνατοι
κλήζουσιν, επιχθόνιοι δέ τε μήνην Η πολλ’ ούρε έχει, πολλ’ άστεα, πολλά
μέλαθρα" δηλαδή Δημιούργησαν κι άλλη γαία απέραντη, που και Σελήνη οι
θεοί την ονομάζουν, ενώ οι άνθρωποι Μήνη. Κι αυτή έχει πολλά όρη,
πολλές πόλεις και πολλά μέγαρα…».
Όταν ο Νίλ Άρμστρονγκ έκανε αυτό το ιστορικό πρώτο βήμα στην Σελήνη στις 21 Ιουλίου 1969, έμοιαζε σαν η ανθρωπότητα να κατακτούσε τελικά τον αινιγματικό μας δορυφόρο. Άλλα έτσι πραγματικά έγινε, ή απλά μόλις ξύσαμε την επιφάνεια και σπεύσαμε προς μια βιαστική υποχώρηση; Γιατί η ΝΑΣΑ έχει σταματήσει πλέον τις αποστολές στην Σελήνη;
Υπάρχουν δεκάδες ανώμαλα γεγονότα που αφορούν την Σελήνη για τα οποία η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξηγήσεις, όπως το χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι σύμφωνα με την ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, η Σελήνη είναι τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια πιο αρχαία από την ίδια τη Γη. Αυτό το γεγονός από μόνο του μοιάζει να αψηφά την λογική, και είναι κάτι για το οποίο η μοντέρνα κοσμολογία δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, εάν η Σελήνη δεν είναι ένα κομμάτι της Γης, τότε τι είναι και πως έχει έρθει εδώ;
Εάν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός με το ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πιστεύουν ότι η Σελήνη είναι ένα είδος εξωγήινης βάσης, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε και τόσο ποιο κοντά στην κατανόηση της Σελήνης τώρα, σε σχέση με την κατανόηση των προγόνων μας χιλιάδες χρόνια πριν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βγήκαν νικήτριες στην διαστημική κούρσα μεταξύ αυτών και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και έμοιαζε φυσικό ότι θα ολοκλήρωναν την νίκη τους και θα διεκδικούσαν την περιοχή με κάτι ποιο ουσιαστικό από το απλό στήσιμο της Αμερικανικής σημαίας. Το λιγότερο που αναμένονταν από την ΝASA ήταν να δημιουργήσουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για δειγματοληψία και συλλογή πετρωμάτων και ορυκτών καθώς και για περαιτέρω εξερεύνηση της σεληνιακής επιφάνειας.
Κάθε μία από τις έξι Σεληνιακές αποστολές που είχε αναλάβει η ΝΑSA ολοκληρώθηκαν, αν και η αποστολή Απόλλων 13 ήταν ανεπιτυχής. Ωστόσο, μετά την Απόλλων 17, δεν πραγματοποιήθηκαν νέες αποστολές. Σύμφωνα με την διαστημική υπηρεσία, ο λόγος ήταν ότι «δεν υπήρχε κάτι νέο που θα μπορούσε να μαθευτεί» από τις επισκέψεις στη Σελήνη και ολόκληρο το πρόγραμμα μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Παρομοίως η πρώην Σοβιετική Ένωση πραγματοποίησε την προγραμματισμένη σεληνιακή εξερεύνησή και μετά αθόρυβα απέσυρε όλα τα μελλοντικά σχέδια της. Κάποιοι αναλυτές πρότειναν ότι και οι δύο υπερδυνάμεις συνειδητοποίησαν ότι η ιδέα της δημιουργίας σεληνιακών βάσεων ή οι μακροπρόθεσμες αποστολές είχαν απαγορευτικό κόστος.
Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, πείστηκαν ότι και οι δύο υπερδυνάμεις είχαν «προειδοποιηθεί να απομακρυνθούν» από μια εξωγήινη φυλή η οποία είχε ήδη δημιουργήσει μια βάση στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Σε κάθε περίπτωση, σχεδόν αμέσως μετά την «κατάκτηση», η Σελήνη εγκαταλείφθηκε και από τις δύο υπερδυνάμεις που αποφάσισαν τελικά να επενδύσουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κάνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ κύκλους γύρω από τον πλανήτη μας. Για τα επόμενα τριάντα χρόνια οι συνεχιζόμενες αποστολές σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας πήραν την προτεραιότητα αντί για την επιστημονική εξερεύνηση της Σελήνης. Μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκε η πρόθεση για μια νέα αποστολή και μια δημιουργία βάσης στη Σελήνη, ωστόσο την περισσότερη δουλεία είναι προγραμματισμένο να την αναλάβουν ρομπότ(και αυτοματοποιημένα διαστημόπλοια) ενώ οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν πραγματικά στη Σελήνη τουλάχιστον μέχρι το 2018.
Για πολλούς ανθρώπους η ιδέα ότι η Σελήνη μπορεί να είναι μια βάση εξωγήινων φαντάζει εξωφρενική - ένας φανταστικός ισχυρισμός κατευθείαν βγαλμένος από τα βιβλία κόμικ και την επιστημονική φαντασία, ωστόσο υπάρχουν πολλά παράξενα γεγονότα σε σχέση με την Σελήνη και την ίδια την προσεδάφιση του Απόλλωνα που προτείνουν ότι η γνώση μας βρίσκεται πολύ μακριά από την ολοκλήρωσή της. Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για μας ώστε να λάβουμε υπόψη ακόμα και την ιδέα ότι η ίδια η Σελήνη είναι μια τεχνική κατασκευή, μια γιγαντιαία βάση εξωγήινων.
Ένα από τα ποιο σημαντικά σημεία για να υποστηρίξουν την θεωρία των εξωγήινων βάσεων είναι αρκετές από τις ραδιοεπικοινωνίες μεταξύ των πληρωμάτων του Απόλλωνα και του ελέγχου της αποστολής στη Γη. Τμήμα της μετάδοσης όπου ο Άρμστρονγκ ανάφερε «παράξενα φώτα» κατά τα φαινόμενα μεταδόθηκε απευθείας καθώς και το σχόλιο του Άρμστρονγκ: «Έχουμε παρέα» πριν οι επίσημοι της NASA βιαστικά διακόψουν την επικοινωνία.
Mία πληθώρα πηγών ισχυρίζονται ότι ραδιοερασιτέχνες υπέκλεψαν την ακόλουθη επικοινωνία ακριβώς πριν το πλήρωμα γυρίσει σε κανάλι ασφαλείας.
«Αυτά τα πράγματα είναι τεράστια, κύριε...γιγαντιαία... Ώ Θεέ μου, δεν θα το πιστέψετε! Σας λέω υπάρχουν άλλα διαστημόπλοια εδώ πέρα...ευθυγραμμισμένα στην μακρινή πλευρά στην άκρη του κρατήρα... είναι πάνω στη Σελήνη και μας παρακολουθούν.»
Δεν είναι όμως μόνο παράξενα χρωματιστά φώτα που εμφανίζονται στη Σελήνη. Το 1953, οι Τζόν Ο'Νιλ και Δρ. Χ.Γουίλκενς και οι δυο ανεξάρτητα παρατήρησαν μια «γέφυρα» 12 μιλίων πάνω στον κρατήρα Μάρε Κρίσιουμ. Η γέφυρα αργότερα εξαφανίστηκε!
Σημαντικές απομαγνητοφωνήσεις και οι επίσημοι της ΝΑSA που μίλησαν
10 χρόνια μετά τις προσσεληνώσεις, ο Μάουρις Τσατελέϊν, πρώην διευθυντής των συστημάτων τηλεπικοινωνιών της NASA, επιβεβαίωσε ότι ο Άρμστρονγκ πράγματι ανάφερε ότι είδε δύο Α.Τ.Ι.Α. στην άκρη ενός κρατήρα. «Η συνάντηση ήταν κοινή γνώση μέσα στη NASA» αποκάλυψε, «αλλά κανείς δεν μιλούσε γι'αυτό μέχρι τώρα».
Ένας ακόμα επίσημος της NASA, o Κρίστοφερ Κραφτ, ο οποίος ήταν διευθυντής της βάσης εντοπισμού στο Χιούστον κατά την διάρκεια των αποστολών Απόλλων, αποκάλυψε τον ακόλουθο διάλογο μεταξύ των Νίλ Άρμστρονγκ, Μπάζ Όλντριν και του Ελέγχου της Αποστολής, αφότου έφυγε από την NASA:
Απόλλων11: "Αυτά είναι γιγαντιαία πράγματα. Όχι, όχι, όχι, αυτό δεν είναι οφθαλμαπάτη. Κανείς δεν πρόκειται να το πιστέψει!"Έλεγχος Αποστολής (Χιούστον): "Πως... πως... πως; Tι διάολο συμβαίνει; Τι πάει στραβά με εσάς;"Απόλλων11: "Είναι εδώ, κάτω από την επιφάνεια"Έλεγχος Αποστολής: "Τι είναι εκεί; -διακοπή επικοινωνίας- έλεγχος παρεμβολών καλεί Απόλλων11."Απόλλων11: "Είδαμε κάποιους επισκέπτες. Ήταν εδώ για λίγο, παρατηρούσαν τα όργανα. "Έλεγχος Αποστολής: "Επανέλαβε την τελευταία πληροφορία σου."Απόλλων11: "Επαναλαμβάνω, βρίσκονται εδώ άλλα διαστημόπλοια. Είναι ευθυγραμμισμένα πάνω στην άλλη πλευρά του κρατήρα."Έλεγχος Αποστολής: "Επανέλαβε...επανέλαβε! "Απόλλων11: "Ας εξετάσουμε αυτή την τροχιά, ε...Σε 625 προς 5... σύνδεση αυτόματης αναμετάδοσης...Τα χέρια μου τρέμουν άσχημα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Να το κινηματογραφήσω; Θεέ μου, εάν αυτές οι καταραμένες κάμερες κατέγραψαν κάτι; Τι κάνουμε μετά;"Έλεγχος Αποστολής: "Κατέγραψες κάτι;"Απόλλων11: "Δεν είχα κάποιο φιλμ πρόχειρο στα χέρια μου. Τρία πλάνα από τους δίσκους ή οτιδήποτε ήταν αυτά που καταστρέψανε το φιλμ."Έλεγχος Αποστολής: "Έλεγχος, έλεγχος εδώ. Είσαι καθοδόν ; Έχει τελειώσει η αναταραχή με τα Α.Τ.Ι.Α.;"Απόλλων11: "Έχουν προσεδαφιστεί εδώ. Είναι εδώ και μας παρακολουθούν. "Έλεγχος Αποστολής: "Οι καθρέπτες, οι καθρέπτες... τους έχετε στήσει;"Απόλλων11: "Ναι, βρίσκονται στο σωστό σημείο. Αλλά οποιοσδήποτε έχει κατασκευάσει αυτά τα διαστημόπλοια σίγουρα μπορεί να έρθει αύριο και να τους αφαιρέσει. Όβερ και κλείνω".
Eάν αυτή η αναφορά από το Απόλλων ήταν η μόνη, θα μπορούσαμε πιθανόν να καταλογίσουμε τα όσα αναφέρονται σε αυτή ως επιδράσεις του διαστήματος ή ως κάποια άλλα άγνωστα και ανώμαλα σεληνιακά φαινόμενα. Ωστόσο, υπήρξαν αρκετές άλλες «επαφές» μεταξύ σκαφών της NASA και Α.Τ.Ι.Α., κυρίως στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν, σύμφωνα με τον συγγραφέα Γουίλιαμ Κίλνερ, καταγράφηκε ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ του Ντέιβιντ Γουόκερ, του διαστημικού λεωφορείου Εντέβορ και του ελέγχου της αποστολής.
Γουόκερ: "Άγνωστο αντικείμενο στις 3 η ώρα ...Θεέ... τι είναι; Θεέ μου... έρχεται κατευθείαν πάνω μας..."NASA: "Τι είναι εκεί;"Γουόκερ: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ! Ω Θεέ μου! Πήγαινε πίσω. ΚΟΥΝΗΣΟΥ! "NASA: "Εντέβορ! Εντέβορ! Τι;... εξήγησε..."Γουόκερ: "Τι στο... που βρισκόμαστε; Που είναι; Που ... χάθηκε, ΧΑΘΗΚΕ! Όχι (ακατάληπτο)... A.T.I.A... διαστημόπλοιο... τεράστιο... ευφυές ... ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ!"NASA: "Εντέβορ... άλλαξε... ΤΩΡΑ! "
H κασέτα τελειώνει απότομα με κάτι που μοιάζει να είναι η διαταγή της NASA προς τον Γουόκερ να αλλάξει ραδιοσυχνότητα.
Σύμφωνα με τον Κίλνερ, «το διαστημόπλοιο είχε το μέγεθος μιας μικρής πόλης και έλαμπε με μια ανοιχτόχρωμη πράσινη αύρα καθώς πλησίαζε το διαστημικό λεωφορείο. Σε κάποιο σημείο κατά την διάρκεια της συνάντησης, το Α.Τ.Ι.Α. άλλαξε πορεία για να αποφύγει την σύγκρουση.»
Εάν αυτό ήταν πράγματι ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο, από που προέρχονταν και που πήγαινε; Aναρωτιόμαστε... Θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί, στην αθέατη πλευρά της σελήνης, σε μια βάση εξωγήινων;
Υπάρχει μία ακόμα θεωρία σχετικά με βάσεις εξωγήινων που υπάρχουν στη σελήνη, η οποία αναφέρει ότι ολόκληρο το φεγγάρι είναι μια τεράστια τεχνική κατασκευή που τοποθετήθηκε εκεί από μια ράτσα εξωγήινων όταν ξεκίνησε η ζωή στη Γη.
Αποδείξεις ότι η σελήνη είναι κοίλη σφαίρα έρχονται από μια σειρά δηλώσεων ειδικών που σε ορισμένες περιπτώσεις προηγούνται χρονικά των προσσεληνώσεων. Το 1962, ο Δρ. Γκόρντον ΜακΝτόναλντ, ένας από τους επιστήμονες της NASA, ανασκόπησε δεδομένα που σχετίζονταν με την πυκνότητα της Γης, από τα οποία υπολόγισε ότι η μέση πυκνότητα της Σελήνης είναι 3.34 γρ./εκ3 (3.34 φορές έναν ίδιο όγκο νερού), σε σύγκριση η πυκνότητα της Γης είναι 5.5 γρ./ εκ3 . Αυτό τον οδήγησε να παρατηρήσει ότι, «Εάν τα αστρονομικά δεδομένα ελαττωθούν, βρίσκουμε ότι τα δεδομένα απαιτούν το εσωτερικό της σελήνης να είναι περισσότερο κενό παρά μια ομογενής σφαίρα.»
Ο βραβευμένος με Νόμπελ χημικός Δρ. Χάρολντ Ούρει, έχει επίσης προτείνει ότι η σελήνη περιέχει «κοιλότητες» και ο Δρ. Σον Κ. Σόλομον έχει καταγραφεί να λέει ότι: «Τα πειράματα του Λούναρ Όρμπιτερ έχουν βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την γνώση μας για το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης, καταδεικνύοντας την τρομαχτική πιθανότητα η σελήνη να είναι κενή εσωτερικώς.»
Σύμφωνα με τον διάσημο αστρονόμο Δρ. Κάρλ Σάγκαν στην πραγματεία του, «Ευφυής Ζωή στο Σύμπαν», «Ένας φυσικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κοίλο αντικείμενο. Εάν αυτό είναι αλήθεια και η σελήνη είναι πράγματι κοίλη τότε προκύπτει ότι κάτι πολύ παράξενο πρέπει να συμβαίνει με τον δορυφόρο μας.»
Υπάρχουν επιπλέον αποδείξεις από αποστολές της NASA που προτείνουν ότι η σελήνη είναι κοίλη. Όταν τα πληρώματα των αποστολών Απόλλων 12 και Απόλλων 13 εκτίναξαν τμήματα από τα σκάφη τους και τα έριξαν στην σεληνιακή επιφάνεια, διαπίστωσαν ότι δημιούργησαν τεχνητούς σεληνιακούς σεισμούς. Η κρούση από την εκτίναξη του Απόλλων 12 έκανε την σελήνη να δονείτε σαν καμπάνα για πάνω από μια ώρα. Αυτό το φαινόμενο επαναλήφθηκε με τον Απόλλων 13 με ακόμα περισσότερο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Συνολικά η αντήχηση κράτησε για τρεις ώρες και είκοσι λεπτά και ταξίδεψε σε ένα βάθος 25 μιλίων. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η σελήνη δεν έχει ουσιαστικό πυρήνα. Εάν η σελήνη είναι πράγματι τεχνητή, θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί εδώ σε οποιοδήποτε χρόνο κατά την συνολική διάρκεια της προϊστορίας της Γης.
Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδαξαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι. Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι η Αρκαδία, πριν κατοικηθεί από τους Ελληνες, είχε Πελασγικό πληθυσμό και ότι αυτοί οι αυτόχθονες κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή από μία πολύ μακρινή εποχή όπου ακόμα δεν υπήρχε η σελήνη στον ουρανό. Γι αυτό τον λόγο τους ονόμασε και Προσέληνες.
Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ανέφερε την εποχή "όταν δεν υπήρχαν όλα τα περιφερόμενα σώματα στον ουρανό, πριν εμφανιστούν οι φυλές της Δανάης και του Δευκαλίωνα, και υπήρχαν μόνο οι Αρκάδες, για τους οποίους λεγόταν ότι κατοικούσαν πάνω στα βουνά και τρέφονταν με βελανίδια, πριν την ύπαρξη της σελήνης".
Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο, τον Λουκιανό, τον Censorinus.
Είναι πιθανόν να υπάρχουν κάποιες αναφορές για το θέμα και στην Παλαιά Διαθήκη (για γη χωρίς φεγγάρι) και υπάρχουν σίγουρα ανάμεσα στους Ινδιάνους της Αμερικής.
Η ιδέα ενός κόσμου δίχως σελήνη επίσης επιβιώνει στην προφορική παράδοση ανάμεσα στους Ινδιάνους των υψιπέδων της Μπογκότα στις ανατολικές Κορδιλέρας της Κολομβίας. «Στους πρώιμους καιρούς, όταν η σελήνη δεν ήταν ακόμα στους ουρανούς», αναφέρουν οι φύλαρχοι των Τσιμπχας, σε συνάφεια με τους αρχαίους καιρούς. Εάν αυτή η μέθοδος ιστορικής διήγησης σχετίζεται με την πραγματική φυσική απουσία της Σελήνης ή απλά χρησιμοποιείται ως μεταφορά για να δείξει ένα πολύ μακρινό παρελθοντικό χρόνο, είναι ένα θέμα ανοιχτό προς συζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι απλά δεν γνωρίζουμε εάν και κατά πόσο είναι ένα ακόμα δελεαστικό κομμάτι του όλου παζλ.
Η σελήνη κυβερνά τις παλίρροιες και τις εποχές μας, έτσι πιθανόν ο ευκολότερος τρόπος για να επιβεβαιώσουμε τα δεδομένα είναι να κοιτάξουμε στα γεωλογικά αρχεία που καταγράφουν τις παλίρροιες. Στους αρχαίους καιρούς πολλά ημερολόγια ήταν βασισμένα στη σελήνη και αποδείξεις παλαιολιθικής γνώσης των σεληνιακών φάσεων χρονολογούνται πίσω περίπου μέχρι το 23.000 π.Χ. καθώς πιστοποιείται από το περιγορδιανό γλυπτό γνωστό ως «η θεά του Λαουζέλ», στο οποίο η ημισέληνος αναπαριστάτε ως ένα κέρατο. Υπάρχουν 13 καθαρώς σκαλισμένα κάθετα χτυπήματα τα οποία λέγεται ότι αναπαριστούν τον αριθμό των πανσέληνων σε ένα σεληνιακό έτος. (* Δεν είναι σίγουρο κατά πόσο η θεά του Λαουζέλ αναπαριστά 13 μήνες του Σεληνιακού έτους ή τους εμμηνορροϊκούς κύκλους, διότι οι σεληνιακοί κύκλοι σε ένα χρόνο είναι 12,368 δηλαδή πιο κοντά στο δώδεκα και όχι στο 13 ενώ οι εμμηνορροϊκοί κύκλοι είναι 13,044 δηλαδή σχεδόν ακριβώς 13 όσες και οι χαράξεις της θηλυκής θεάς) Πρώιμες αποδείξεις για το ενδιαφέρον του ανθρώπου προς τη σελήνη είναι περιέργως δυσεύρετες, πράγμα το οποίο προκαλεί έκπληξη καθώς αυτή θα έπαιζε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινή τους ζωή, ,εξάλλου η σελήνη θα βρισκόταν από πάνω τους σχεδόν κάθε νύχτα.
Ο Ισαάκ Ασίμοφ μια φορά είχε σχολιάσει ότι: "Δεν υπάρχει αστρονομική λογική για ποιο λόγο η σελήνη και ο ήλιος ταιριάζουν τόσο καλά. Είναι από τις πιο καθαρές συμπτώσεις, και μόνο η Γη ανάμεσα σε όλους τους πλανήτες έχει ευλογηθεί κατά αυτό τον τρόπο."
Αυτή η «σύμπτωση» σημαίνει ότι η σελήνη είναι ακριβώς στο σωστό μέγεθος και απόσταση, ώστε να κρύβει τελείως τον ήλιο κατά την διάρκεια μιας ολικής έκλειψης. Οι εκλείψεις είναι σπάνια γεγονότα αλλά συχνά σχετίζονται με σοβαρούς σεισμούς. Τοποθετήθηκε άραγε η Σελήνη σε μια πολύ συγκεκριμένη τροχιά από μια υψηλή νοημοσύνη ενός άλλου κόσμου που επιθυμούσε, είτε να μας παρακολουθεί ως είδος, ή να εξασκήσει ένα στοιχείο ελέγχου πάνω στον πλανήτη μας;
Αυτό που μπορούμε να πούμε στα σίγουρα είναι ότι παρόλο την υποτιθέμενη υψηλή τεχνολογία μας, η NASA μοιάζει να μπορεί να δώσει μόνο λίγες απαντήσεις στις ερωτήσεις μας σχετικά με την Σελήνη. Το πέπλο της μυστικότητας που σκεπάζει την αλήθεια σημαίνει ότι τα γεγονότα συχνά συγκαλύπτονται επειδή θεωρούνται ότι δεν είναι «προς το συμφέρον του κοινού» για να γίνουν γνωστά. Αργά η γρήγορα όμως, είναι αναπόφευκτο ότι η Σελήνη θα αποκαλύψει τα μυστικά της, και ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην κατανόηση μας για το σύμπαν μπορεί να ανοιχτεί όταν αυτό τελικά συμβεί.
"Η Σελήνη είναι η Στήλη της Ροζέτας των πλανητών" - Ρόμπερτ Τζάστρoου, Πρώτος Πρόεδρος, Επιτροπή της NASA για την εξερεύνηση της Σελήνης.
Η αποστολή του «Απόλλων 13» με μικρή ποσότητα εκρηκτικών που πυροδότησε προκάλεσε αρμονικές δονήσεις που κράτησαν 3ω30', και η ΝΑΣΑ αρκέστηκε να πει: Κάτι περίεργο συμβαίνει στο εσωτερικό της σελήνης για να έχουμε αντήν την αρμονικότητο με την οποία μπορούμε να συντονίσουμε το ρολόγια μας. Η αποστολή του «Απόλλων 14» προκάλεσε και αυτή δονήσεις και η ΝΑΣΑ είπε: Οι πιθανότητες να είναι κούφια η σελήνη είναι πολύ μεγάλες. Εκτός από τις τεχνητές δονήσεις που προκάλεσαν οι άνθρωποι, διαπιστώθηκαν δονήσεις σε βάθος 800 χιλιομέτρων που δεν ξεπέρασαν την «βαθμίδα 2» της κλίμακας Ρίχτερ. Ήταν απόλυτα αρμονικές, φαινόμενο που επιβεβαιώνει την άποψη ότι η σελήνη είναι κούφια και ενδέχεται να είναι κατοικημένη. Οι δονήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, μια φορά τον μήνα και με την ίδια ένταση πάντα.
Η «Times» της Ν. Υόρκης έγραφε τον Απρίλιο του 1976 ότι ο ένας από τους πέντε σεισμογράφους που τοποθέτησε ο «Απόλλων 14» εργάστηκε κανονικά μέχρι τον Μάρτιο του 1975 και κατόπιν σίγησε. Το περίεργο είναι ότι μετά από ένα μήνα σιγής λειτούργησε ξανά και κανονικά. Επίσης ένα άλλο μηχάνημα που είχε σιγήσει για 4 ολόκληρα χρόνια λόγω υπερβολικής ζέστης της σεληνιακής επιφάνειας, άρχισε και αυτό να λειτουργεί κανονικά για πρώτη φορά μαζί με το προηγούμενο αν και δεν ήταν συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Ο «Απόλλων 16» κατά την διάρκεια του ταξιδιού του προς την σελήνη έχασε ξαφνικά τον αυτόματο έλεγχο της πορείας χωρίς εξήγηση και χωρίς εξήγηση τον επανεύρε ξαφνικά. Στο εσωτερικό του κρατήρα «Ρέητζερ» το διαστημόπλοιο «Ρέητζερ 7» τράβηξε από απόσταση 5 χιλιομέτρων μια φωτογραφία, λίγο πριν πέσει στη σελήνη. Η φωτογραφία παρουσίαζε μια σειρά από παράξενα αντικείμενα που η ΝΑΣΑ τα χαρακτήρισε πέτρες, ενώ διάφοροι ερευνητές μίλησαν για ΑΤΙΑ. Τον Φεβρουάριο του 1973 το Σοβιετικό «Λούγχοντ 2» σιην θάλασσα της Γαλήνης βρήκε μια μεταλλική πλάκα μήκους ενός μέτρου ασυνήθους στιλπνότητας και πολύ μικρής ηλικίας.
Στην ίδια αυτή θάλασσα παρατηρήθηκαν πυραμίδες στην ίδια ακριβώς διάταξη με τις πυραμίδες της Αιγύπτου όπως υποστηρίζει ο Ρώσος επιστήμονας Αλεξάντερ Αβράμωφ. Γιατί η ΝΑΣΑ προσελήνωσε πολλές από τις αποστολές της στην θάλασσα της Γαλήνης; Μήπως κάποιο μυστικό τπν υποχρέωσε σε αυτή την απόφαση; Τα διαστημόπλοια «Λούνα 9» και «Όρμπιτερ 2» φωτογράφησαν οκτώ ορελίσκους όμοιους με αυτούς της Κλεοπάτρας στην Αίγυπτο, ύψους ουρανοξύστη. Σε φωτογραφίες που πάρθηκαν από διαστημόπλοια και χαρακτηρίστηκαν απόρρητες, φαινόταν ένας φωτεινός συμμετρικός σταυρός. Εμφανίστηκε ξαφνικά και ξαφνικά χάθηκε. Παρακάτο παραθέτουμε διάφορες αστρονομικές παρατηρήσεις που κατά καιρούς κατέγραψαν διάφορα περίεργα φαινόμενα στην επιφάνεια της σελήνης.
11.3.1587: Οι αστρονόμοι της εποχής παρατηρούν με γυμνό μάτι ένα λαμπρό αστέρι πάνω στο φεγγάρι ανάμεσα στα δύο άκρα του ηλιακού μηνίσκου.
12.11.1671: Παρατηρείται στην επιφάνεια της σελήνης ένα λευκό σύννεφο αν και η σελήνη δεν έχει σύννεφα.
1783 και 1784: Παρατηρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα κινούμενα φώτα στην σεληνιακή επιφάνεια.
1794: Ένα περίεργο αντικείμενο πετούσε πάνω από την σελήνη.
7.9.1800: Οι Γάλλοι αστρονόμοι παρατηρούν κατά την διάρκεια μιας έκλειψης σειρά από κινούμενα φώτα που αλλάζουν συνεχώς σχηματισμούς και αφού ευθυγραμμίστηκαν εξαφανίστηκαν.
4/5/6/7.2.1821, α/6.5.1821, 11.7.1821, 28/29.11.1821: Στις παραπάνω ημερομηνίες και σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του 1821 οι αστρονόμοι παρατηρούν πλήθος από ανεξήγητα φώτα να κινούνται στην επιφάνεια της σελήνης και μετά από ορισμέ-μους σχηματισμούς που πήραν εξαφανίστηκαν.
22.1.1825, 12.4.1826, 7.3.1826, 22.12.1835: Σε όλες τις παραπλεύρως ημερομηνίες παρατηρήθηκε μεγάλη δραστηριότητα φωτεινών αντικειμένων με σημείο αναφοράς γύρω και μέσα στην «θάλασσα των Κρίσεων».
Αρχές 1860. 10.6.1866, 7.5.1867, Όλο το 1869: Καθ' όλη τη διάρκεια του 1860 παρατηρείται μεγάλη δραστηριότητα φω-ιεινών αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης και ιδιαίτερη έξαρση στις παραπάνω ημερομηνίες όπου παρατηρήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν κωνικές κατασκευές μέσα και έξω από τον κρατήρα του Λινέ ο οποίος έχει βάθος 360 μέτρα και διάμετρο 10 χιλιόμετρα. Οι αστρονόμοι έμειναν άφωνοι όταν πέντε χρόνια αργότερα διαπίστωσαν ότι ο κρατήρας είχε εξαφανιστεί.
Όλο το 1871: Παρατηρούνται πάνω από 1500 φωτεινά αντικείμενα στην επιφάνεια της σελήνης με συχνότητα εμφανίσεως καθημερινά.
5.2.1877: Στον κρατήρα Εύδοξος φαίνεται για πολλές μέρες μια φωτεινή γραμμή μεγάλου μήκους.
21.3.1877 και 4.5.1877: Το εσωτερικό του κρατήρα Πρόκλος είναι κατάφωτο από πάρα πολλά κινούμενα φώτα.
Όλο το 1879: Το έτος αυτό έχουμε πλήθος εμφανίσεων φωτεινών αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης. Ο κρατήρας του Υνγίνου παρουσίαζε φωτεινότητα σαν να φωτιζόταν από κάποια πηγή φωτός, ενώ έξω από αυτόν φωτεινά αντικείμενα άλλαζαν συνέχεια σχηματισμούς. Στον κρατήρα Φρακαστόριους φάνηκε ένας φωτεινός κύκλος που στην συνέχεια πήρε σχήμα κώνου. Πριν το 1879 δεν υπήρχε καμμιά κωνική κατασκευή ενώ σήμερα οι κωνικές κατασκευές ξεπερνούν τις 1000.
23.1.1880: Φωτεινές γραμμές αναβόσβυναν επί αρκετές ώρες στην επιφάνεια της σελήνης σαν να γινόταν σινιάλο.
4.7.1881: Δύο πυραμιδοειδείς φωτεινές προεξοχές παρατηρήθηκαν στον σεληνιακό ορίζοντα.
8.5.1881: Περίπου 1.000 φωτεινές δέσμες φάνηκαν στην «θάλασσα των Κρίσεων». Στο ίδιο σημείο εντοπίστηκε αργότερα μια γέφυρα η οποία μετά από μερικά χρόνια εξαφανίστηκε.
24.4.1882: Παρατηρείται μεγάλος αριθμός κινουμένων αντικειμένων στον κρατήρα «Αριστοτέλης».
26.3.1882: Στην «θάλασσα των Κρίσεων» παρουσιάζονται αμέτρητα φωτεινά αντικείμενα διαφόρων σχημάτων.
23.11.1887: Μια κοκκινωπή σκιά παρατηρείται στον κρατήρα «Πλάτων».
15.7.1888: Παρατηρήθηκε ξαφνικά ένα φωτεινό στίγμα στην επιφάνεια της σελήνης δέκα φορές φωτεινότερο από αυτήν. Προσεληνώθηκε στις σεληνιακές Άλπεις, παρέμεινε 20' και μετά χάθηκε. Στο σημείο προσεληνώσεως έμεινε μια περιφέρεια που άλλαζε συνέχεια χρώματα.
10.9.1889: Στον κρατήρα του «Πλίνιου» φάνηκε ένα κυκλικό φως με στίγμα στο κέντρο.
7.11.1891: Φωτεινές γραμμές αναβόσβυναν σαν σινιάλο για αρκετές ώρες στην επιφάνεια της σελήνης.
1892, 1896, 1899: Καθ' όλη τη διάρκεια των ετών αυτών παρατηρείται μεγάλος αριθμός κινουμένων φώτων στην επιφάνεια της σελήνης.
23.4.1915: Μια φωτεινή ακτίνα παρατηρείται στον κρατήρα «Κλάβιου».
15.1.1915: Επτά φωτεινά αντικείμενα σχημάτιζαν το Ελληνικό γράμμα «Γ» στην επιφάνεια της σελήνης.
10.10.1916: Ένα φωτεινό τρίγωνο παρατηρείται στον κρατήρα του «Πλάτωνα».
Από το 1922 έως το 1980: Έχουν παρατηρηθεί στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 200 θόλοι διαμέτρου 250-300 μέτρων που κινούνται και αλλάζουν θέση, πιθανώς επιφανειακές κατασκευές τύπου «Ιγκλού», λυόμενες και προκατασκευασμένες.
14.6.1940: Δυο φωτεινές στήλες παρατηρούνται στον κρατήρα του «Πλάτωνα».
7.4.1944: Παρατηρείται ανεξήγητη λάμψη στην επιφάνεια της σελήνης.
19.10.1945: Τρία έντονα φώτα παρατηρούνται στο τείχος του «Δαρβίνου»
Από το 1950 έως το 1960: Παρατηρήθηκαν κωνικές κατασκευές που πολλαπλασιαζόταν κατά ασυνήθιστο τρόπο αφού το 1865 υπήρχαν δύο, σήμερα υπάρχουν πάνω από 1000.
7.3.1950: Φωτογραφίζονται κινούμενα φώτα στην επιφάνεια της σελήνης.
18.9.1953: Κάτι σαν νησί υψώθηκε πάνω από την επιφάνεια της σελήνης.
8.9.1955: Δυο λάμψεις παρατηρήθηκαν στην περιοχή του «Ταύρου».
24.5.1955: Μια αστραπή παρατηρείται στον νότιο πόλο της σελήνης.
18.3.1958: Οι Άγγλοι αστρονόμοι Τ. Ο'Νήλ και Χ. Π. Γουέλ-κινς παρατηρούν μια γέφυρα στην επιφάνεια της σελήνης η οποία μετά από μερικές μέρες εξαφανίστηκε.
29.9.1958: Στην επιφάνεια της σελήνης παρατηρούνται φωτεινά γραμμικά σύμβολα σαν γράμματα αλφαβήτου.
3.11.1958: Παρατηρούνται κινούμενα φώτα και απελευθέρωση αερίων στην επιφάνεια της σελήνης, ενώ ένα κόκκινο φως εκινείτο πολύ αργά.
5.11.1959: Φώτα αναβόσβυναν σαν σινιάλο για πολλή ώρα.
17.11.1959: Ένα φωτεινό αντικείμενο αναβόσβυνε στον κρατήρα του «Πλάτωνα».
13.9.1959: Φωτογραφήθηκαν δυο φωτεινά αντικείμενα που έφευγαν από την επιφάνεια της σελήνης με μεγάλη ταχύτητα ενώ ένα φωτεινό σύννεφο ήταν πάνω από την περιοχή «Λι-τρώφ». Η σελήνη δεν έχει σύννεφα.
Το 1960: Η σκοτεινή πλευρά του κρατήρα «Βιτέλο» φωτιζόταν επί 5'.
Το 1961: Πέντε φωτεινά αντικείμενα αναβόσβυναν και έφευγαν από την επιφάνεια της σελήνης. Με την απομάκρυνση τους παρατηρήθηκε απελευθέρωση αερίων.
Το 1963: Πολλά κόκκινα αντικείμενα κινούνται στην επιφάνεια.
21.6.1964: Μια μαύρη σκιά κινείται στο Ν. ημισφαίριο της σελήνης.
3.7.1965: Για 70' λεπτά στην περιοχή του «Αριστάρχου» παρατηρούνται φωτεινές αναλαμπές.
6, 7, 8/8/1965: Και τις τρεις μέρες συνέχεια μια ισχυρή ακτίνα εκπέμπεται από την επιφάνεια της σελήνης προς άγνωστη κατεύθυνση.
Μάρτιος 1966: Μεγάλος αριθμός φωτεινών αντικειμένων σε όλη την επιφάνεια.
25.9.1966 και 25.10.1966: Παρατηρείται ασυνήθης αριθμός φωτεινών λάμψεων στον κρατήρα του «Πλάτωνα»» και στην περιοχή «Γκασέντι» για μια ώρα.
4.2.1966: Το Σοβιετικό διαστημόπλοιο «Λούνα 9» φωτογραφίζει στην «θάλασσα των Καταιγίδων» πυργοειδείς κατασκευές διατεταγμένες σε ευθείες γραμμές.
11.9.1967: Ένα μαύρο σύννεφο με κόκκινο περίγραμμα παρατηρήθηκε στη «θάλασσα της Γαλήνης».
24.12.1968: Ο «Απόλλων 8» περιστρέφεται γύρω από την σελήνη. Οι αστροναύτες είδαν ένα τεράστιο ΑΤΙΑ και το φωτογράφησαν. Είχε επιφάνεια 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα (4,000μ. x4.000μ,)
22.5.1969: Ο «Απόλλων 10» περιφερόταν γύρω από την σελήνη και η σεληνάκατος πήγαινε για προσελήνωση και ενώ απείχε από το έδαφος 7.200 μέτρα ένα ΑΤΙΑ από την επιφάνεια της σελήνης σηκώθηκε κάθετα και πήγε και την συνάντησε. Οι αστροναύτες το φωτογράφησαν και το κινηματογράφησαν.
16.7.1969: Όταν ο «Απόλλων 11» κατευθυνόταν προς την σελήνη ένα ΑΤΙΑ πήγε τον συνάντησε και τον συνόδευσε μέχρι την σελήνη.
19.7.1969: Όταν η σεληνάκατος του «Απόλλων 11» προσεληνώθηκε συνοδευόταν από δύο μεγάλα.ΑΤΙΑ τα οποία κινηματογραφήθηκαν από τους αστροναύτες. Τα δύο ΑΤΙΑ φεύγοντας πολλαπλασίασαν τπν φωτεινότητα τους. Αργότερα εμφανίστηκε ένα πολύ μεγάλο ΑΤΙΑ και το συνόδευαν 10 μικρότερα.
Τέλος ο «Απόλλων 17» φωτογράφησε και αυτός δύο ΑΤΙΑ κατά την διαδρομή του προς τπν σελήνη.
Οι κρατήρες Λιναίου-Ευδόξου-Μίστερ έχουν γίνει εστίες συγκεντρώσεων φωτεινών αντικειμένων. Ο κρατήρας του Αριστάρχου είναι ο πιο αινιγματικός και συγκεντρώνει τις πιο πολλές πιθανότητες να υπάρχουν σ' αυτόν είσοδοι για το εσωτερικό της σελήνης. Ομάδες επιστημόνων που συνεργάστηκαν ανεξάρτητα από την ΝΑΣΑ, υπολογίζουν καταμετρημένες περιπτώσεις εμφανίσεως φώτων και αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 1000 περιπτώσεις. Κατά την διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος «Απόλλων», η ΝΑΣΑ κατέγραψε πάνω από 2.000 περιπτώσεις εμφανίσεως φώτων στην επιφάνεια της σελήνης, όπως επίσης παρατήρησε και ένα τεράστιο μαύρο σώμα μήκους 250.000 μέτρων και πλάτους 50.000 μέτρων που πετούσε πάνω από την σελήνη.
Ο αστροφυσικός Δρ Μόρις Τζέσαπ του πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν λίγο πριν τον αυτοκτονήσουν δήλωσε:
«Όλα τα φώτα κατευθύνονται από λογικά όντα που εξνπηρετουν κάποια σκοπιμότητα άγνωστη σ' εμάς. Οι κατασκευές που παρατηρούνται στην επιφάνεια της σελήνης και έχουν εμφανισθεί τα τελευταία διακόσια χρόνια, είναι έργο νοημόνων όντων που έχουν βάση το εσωτερικό της σελήνης. Δεν υπάρχει περίπτωση τα παραπάνω φαινόμενα να είναι οφθαλμαπάτες γιατί οι φωτογραφικοί φακοί δεν παθαίνουν παραισθήσεις και φωτογραφίζουν μόνον υπαρκτά αντικείμενα. Το φεγγάρι δεν είναι νεκρό. Είναι ένα κοσμικό εργαστήριο νοημόνων όντων τους σκοπούς των οποίων γνωρίζουν οι ιθύνοντες των ΗΠΑ και δεν τους αποκαλύπτουν. Εκείνο που δημιουργεί σκέψεις, είναι ο θόρυβος που έχει γίνει για τις αποστολές στη σελήνη. Έγιναν αστρονομικά έξοδα, τοποθετήθηκαν επιστημονικά όργανα στην επιφάνεια της σελήνης και οχήματα έρευνας του δορυφόρου μας. Γιατί όλα αυτά; για μια ανθρώπινη περιέργεια και ματαιοδοξία; Γιατί αυτή η εκνευριστική σιωπή μετά την ολοκλήρωση του διαστημικού προγράμματος «Απόλλων»; Γιατί και οι Ρώσοι σταμάτησαν ξαφνικά τα προγράμματα τους, σε μια στιγμή που το ταξίδι στη σελήνη θα ενίσχυε το γόητρο τους; Το φεγγάρι ξεχάστηκε, παραμένει σιωπηλό για να εμπνέει τους ερωτευμένους και τους ποιητές. Τι συμβαίνει;»
Και ξαφνικά χωρίς τίποτε να το δικαιολογεί την 12.12.1996 η ΝΑΣΑ ανακοινώνει στα τηλεοπτικά μέσα "Μπορεί να υπάρχει Ζωή στη σελήνη."
πηγή
thecuriosityofcat
Όταν ο Νίλ Άρμστρονγκ έκανε αυτό το ιστορικό πρώτο βήμα στην Σελήνη στις 21 Ιουλίου 1969, έμοιαζε σαν η ανθρωπότητα να κατακτούσε τελικά τον αινιγματικό μας δορυφόρο. Άλλα έτσι πραγματικά έγινε, ή απλά μόλις ξύσαμε την επιφάνεια και σπεύσαμε προς μια βιαστική υποχώρηση; Γιατί η ΝΑΣΑ έχει σταματήσει πλέον τις αποστολές στην Σελήνη;
Υπάρχουν δεκάδες ανώμαλα γεγονότα που αφορούν την Σελήνη για τα οποία η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξηγήσεις, όπως το χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι σύμφωνα με την ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, η Σελήνη είναι τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια πιο αρχαία από την ίδια τη Γη. Αυτό το γεγονός από μόνο του μοιάζει να αψηφά την λογική, και είναι κάτι για το οποίο η μοντέρνα κοσμολογία δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, εάν η Σελήνη δεν είναι ένα κομμάτι της Γης, τότε τι είναι και πως έχει έρθει εδώ;
Εάν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός με το ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πιστεύουν ότι η Σελήνη είναι ένα είδος εξωγήινης βάσης, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε και τόσο ποιο κοντά στην κατανόηση της Σελήνης τώρα, σε σχέση με την κατανόηση των προγόνων μας χιλιάδες χρόνια πριν.
Σεληνιακή Βάση
Οι προσσεληνώσεις των αποστολών Απόλλων προάγγειλαν μια νέα εποχή στην τεχνολογική ανάπτυξη της ανθρωπότητας, ο άνθρωπος κατάφερε επιτέλους να αφήσει τον πλανήτη του, ταξίδεψε γύρω στα 385.000 χλμ και περπάτησε σε νέα και άγνωστη περιοχή. Φάνηκε σε όλους ότι δημιουργήθηκε μια τέλεια ευκαιρία για να επεκτείνουμε την κατανόηση μας για το πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν και για τη γνώση μας σχετικά με την ίδια την Σελήνη. Κατά την διάρκεια των επόμενων τριών ετών, έξι αποστολές πραγματοποιήθηκαν προς τη Σελήνη και συνολικά δώδεκα αστροναύτες περπάτησαν στο έδαφος της.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βγήκαν νικήτριες στην διαστημική κούρσα μεταξύ αυτών και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και έμοιαζε φυσικό ότι θα ολοκλήρωναν την νίκη τους και θα διεκδικούσαν την περιοχή με κάτι ποιο ουσιαστικό από το απλό στήσιμο της Αμερικανικής σημαίας. Το λιγότερο που αναμένονταν από την ΝASA ήταν να δημιουργήσουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για δειγματοληψία και συλλογή πετρωμάτων και ορυκτών καθώς και για περαιτέρω εξερεύνηση της σεληνιακής επιφάνειας.
Κάθε μία από τις έξι Σεληνιακές αποστολές που είχε αναλάβει η ΝΑSA ολοκληρώθηκαν, αν και η αποστολή Απόλλων 13 ήταν ανεπιτυχής. Ωστόσο, μετά την Απόλλων 17, δεν πραγματοποιήθηκαν νέες αποστολές. Σύμφωνα με την διαστημική υπηρεσία, ο λόγος ήταν ότι «δεν υπήρχε κάτι νέο που θα μπορούσε να μαθευτεί» από τις επισκέψεις στη Σελήνη και ολόκληρο το πρόγραμμα μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Παρομοίως η πρώην Σοβιετική Ένωση πραγματοποίησε την προγραμματισμένη σεληνιακή εξερεύνησή και μετά αθόρυβα απέσυρε όλα τα μελλοντικά σχέδια της. Κάποιοι αναλυτές πρότειναν ότι και οι δύο υπερδυνάμεις συνειδητοποίησαν ότι η ιδέα της δημιουργίας σεληνιακών βάσεων ή οι μακροπρόθεσμες αποστολές είχαν απαγορευτικό κόστος.
Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, πείστηκαν ότι και οι δύο υπερδυνάμεις είχαν «προειδοποιηθεί να απομακρυνθούν» από μια εξωγήινη φυλή η οποία είχε ήδη δημιουργήσει μια βάση στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Σε κάθε περίπτωση, σχεδόν αμέσως μετά την «κατάκτηση», η Σελήνη εγκαταλείφθηκε και από τις δύο υπερδυνάμεις που αποφάσισαν τελικά να επενδύσουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κάνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ κύκλους γύρω από τον πλανήτη μας. Για τα επόμενα τριάντα χρόνια οι συνεχιζόμενες αποστολές σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας πήραν την προτεραιότητα αντί για την επιστημονική εξερεύνηση της Σελήνης. Μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκε η πρόθεση για μια νέα αποστολή και μια δημιουργία βάσης στη Σελήνη, ωστόσο την περισσότερη δουλεία είναι προγραμματισμένο να την αναλάβουν ρομπότ(και αυτοματοποιημένα διαστημόπλοια) ενώ οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν πραγματικά στη Σελήνη τουλάχιστον μέχρι το 2018.
Μια βάση εξωγήινων στη Σελήνης;
Η δημιουργία μιας βάσης πάνω στη Σελήνη υπήρξε ένα όνειρο για πολλούς ανθρώπους όλα τα χρόνια, αλλά υπάρχει πραγματικά μια βάση εκεί ήδη - μία η οποία δεν ανήκει στην ανθρωπότητα;Για πολλούς ανθρώπους η ιδέα ότι η Σελήνη μπορεί να είναι μια βάση εξωγήινων φαντάζει εξωφρενική - ένας φανταστικός ισχυρισμός κατευθείαν βγαλμένος από τα βιβλία κόμικ και την επιστημονική φαντασία, ωστόσο υπάρχουν πολλά παράξενα γεγονότα σε σχέση με την Σελήνη και την ίδια την προσεδάφιση του Απόλλωνα που προτείνουν ότι η γνώση μας βρίσκεται πολύ μακριά από την ολοκλήρωσή της. Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για μας ώστε να λάβουμε υπόψη ακόμα και την ιδέα ότι η ίδια η Σελήνη είναι μια τεχνική κατασκευή, μια γιγαντιαία βάση εξωγήινων.
Ένα από τα ποιο σημαντικά σημεία για να υποστηρίξουν την θεωρία των εξωγήινων βάσεων είναι αρκετές από τις ραδιοεπικοινωνίες μεταξύ των πληρωμάτων του Απόλλωνα και του ελέγχου της αποστολής στη Γη. Τμήμα της μετάδοσης όπου ο Άρμστρονγκ ανάφερε «παράξενα φώτα» κατά τα φαινόμενα μεταδόθηκε απευθείας καθώς και το σχόλιο του Άρμστρονγκ: «Έχουμε παρέα» πριν οι επίσημοι της NASA βιαστικά διακόψουν την επικοινωνία.
Mία πληθώρα πηγών ισχυρίζονται ότι ραδιοερασιτέχνες υπέκλεψαν την ακόλουθη επικοινωνία ακριβώς πριν το πλήρωμα γυρίσει σε κανάλι ασφαλείας.
«Αυτά τα πράγματα είναι τεράστια, κύριε...γιγαντιαία... Ώ Θεέ μου, δεν θα το πιστέψετε! Σας λέω υπάρχουν άλλα διαστημόπλοια εδώ πέρα...ευθυγραμμισμένα στην μακρινή πλευρά στην άκρη του κρατήρα... είναι πάνω στη Σελήνη και μας παρακολουθούν.»
Βραχύβια Σεληνιακά Φαινόμενα
Βραχύβια Σεληνιακά Φαινόμενα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ανεξήγητες αλλαγές στο χρώμα ή στο σχήμα που συμβαίνουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Θα μπορούσαν να είναι αυτά που είδαν οι Αστροναύτες του Απόλλωνα 11; Έχει θεωρηθεί ότι κάποια από αυτά τα φαινόμενα που εμφανίζονται ως κόκκινες ή λευκές ομίχλες(ή λάμψεις) προκαλούνται από αέρια που εκτοξεύονται στην επιφάνεια από υπόγειες κοιλότητες μετά από σεληνιακούς σεισμούς, έτσι δεν μπορούν να αποκλειστούν ως φυσικά φαινόμενα. Το ερώτημα όμως είναι, μπορεί δύο υπερβολικά εκπαιδευμένοι αστροναύτες να μπερδέψουν διαφυγόντα αέρια με διαστημικά σκάφη; Ασφαλώς είναι πιθανό, αλλά εάν είναι αυτή η περίπτωση τότε σίγουρα η ΝASA θα έσπευδε να μας το διευκρινίσει αυτό.Δεν είναι όμως μόνο παράξενα χρωματιστά φώτα που εμφανίζονται στη Σελήνη. Το 1953, οι Τζόν Ο'Νιλ και Δρ. Χ.Γουίλκενς και οι δυο ανεξάρτητα παρατήρησαν μια «γέφυρα» 12 μιλίων πάνω στον κρατήρα Μάρε Κρίσιουμ. Η γέφυρα αργότερα εξαφανίστηκε!
Σημαντικές απομαγνητοφωνήσεις και οι επίσημοι της ΝΑSA που μίλησαν
10 χρόνια μετά τις προσσεληνώσεις, ο Μάουρις Τσατελέϊν, πρώην διευθυντής των συστημάτων τηλεπικοινωνιών της NASA, επιβεβαίωσε ότι ο Άρμστρονγκ πράγματι ανάφερε ότι είδε δύο Α.Τ.Ι.Α. στην άκρη ενός κρατήρα. «Η συνάντηση ήταν κοινή γνώση μέσα στη NASA» αποκάλυψε, «αλλά κανείς δεν μιλούσε γι'αυτό μέχρι τώρα».
Ένας ακόμα επίσημος της NASA, o Κρίστοφερ Κραφτ, ο οποίος ήταν διευθυντής της βάσης εντοπισμού στο Χιούστον κατά την διάρκεια των αποστολών Απόλλων, αποκάλυψε τον ακόλουθο διάλογο μεταξύ των Νίλ Άρμστρονγκ, Μπάζ Όλντριν και του Ελέγχου της Αποστολής, αφότου έφυγε από την NASA:
Απόλλων11: "Αυτά είναι γιγαντιαία πράγματα. Όχι, όχι, όχι, αυτό δεν είναι οφθαλμαπάτη. Κανείς δεν πρόκειται να το πιστέψει!"Έλεγχος Αποστολής (Χιούστον): "Πως... πως... πως; Tι διάολο συμβαίνει; Τι πάει στραβά με εσάς;"Απόλλων11: "Είναι εδώ, κάτω από την επιφάνεια"Έλεγχος Αποστολής: "Τι είναι εκεί; -διακοπή επικοινωνίας- έλεγχος παρεμβολών καλεί Απόλλων11."Απόλλων11: "Είδαμε κάποιους επισκέπτες. Ήταν εδώ για λίγο, παρατηρούσαν τα όργανα. "Έλεγχος Αποστολής: "Επανέλαβε την τελευταία πληροφορία σου."Απόλλων11: "Επαναλαμβάνω, βρίσκονται εδώ άλλα διαστημόπλοια. Είναι ευθυγραμμισμένα πάνω στην άλλη πλευρά του κρατήρα."Έλεγχος Αποστολής: "Επανέλαβε...επανέλαβε! "Απόλλων11: "Ας εξετάσουμε αυτή την τροχιά, ε...Σε 625 προς 5... σύνδεση αυτόματης αναμετάδοσης...Τα χέρια μου τρέμουν άσχημα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Να το κινηματογραφήσω; Θεέ μου, εάν αυτές οι καταραμένες κάμερες κατέγραψαν κάτι; Τι κάνουμε μετά;"Έλεγχος Αποστολής: "Κατέγραψες κάτι;"Απόλλων11: "Δεν είχα κάποιο φιλμ πρόχειρο στα χέρια μου. Τρία πλάνα από τους δίσκους ή οτιδήποτε ήταν αυτά που καταστρέψανε το φιλμ."Έλεγχος Αποστολής: "Έλεγχος, έλεγχος εδώ. Είσαι καθοδόν ; Έχει τελειώσει η αναταραχή με τα Α.Τ.Ι.Α.;"Απόλλων11: "Έχουν προσεδαφιστεί εδώ. Είναι εδώ και μας παρακολουθούν. "Έλεγχος Αποστολής: "Οι καθρέπτες, οι καθρέπτες... τους έχετε στήσει;"Απόλλων11: "Ναι, βρίσκονται στο σωστό σημείο. Αλλά οποιοσδήποτε έχει κατασκευάσει αυτά τα διαστημόπλοια σίγουρα μπορεί να έρθει αύριο και να τους αφαιρέσει. Όβερ και κλείνω".
Eάν αυτή η αναφορά από το Απόλλων ήταν η μόνη, θα μπορούσαμε πιθανόν να καταλογίσουμε τα όσα αναφέρονται σε αυτή ως επιδράσεις του διαστήματος ή ως κάποια άλλα άγνωστα και ανώμαλα σεληνιακά φαινόμενα. Ωστόσο, υπήρξαν αρκετές άλλες «επαφές» μεταξύ σκαφών της NASA και Α.Τ.Ι.Α., κυρίως στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν, σύμφωνα με τον συγγραφέα Γουίλιαμ Κίλνερ, καταγράφηκε ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ του Ντέιβιντ Γουόκερ, του διαστημικού λεωφορείου Εντέβορ και του ελέγχου της αποστολής.
Γουόκερ: "Άγνωστο αντικείμενο στις 3 η ώρα ...Θεέ... τι είναι; Θεέ μου... έρχεται κατευθείαν πάνω μας..."NASA: "Τι είναι εκεί;"Γουόκερ: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ! Ω Θεέ μου! Πήγαινε πίσω. ΚΟΥΝΗΣΟΥ! "NASA: "Εντέβορ! Εντέβορ! Τι;... εξήγησε..."Γουόκερ: "Τι στο... που βρισκόμαστε; Που είναι; Που ... χάθηκε, ΧΑΘΗΚΕ! Όχι (ακατάληπτο)... A.T.I.A... διαστημόπλοιο... τεράστιο... ευφυές ... ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ!"NASA: "Εντέβορ... άλλαξε... ΤΩΡΑ! "
H κασέτα τελειώνει απότομα με κάτι που μοιάζει να είναι η διαταγή της NASA προς τον Γουόκερ να αλλάξει ραδιοσυχνότητα.
Σύμφωνα με τον Κίλνερ, «το διαστημόπλοιο είχε το μέγεθος μιας μικρής πόλης και έλαμπε με μια ανοιχτόχρωμη πράσινη αύρα καθώς πλησίαζε το διαστημικό λεωφορείο. Σε κάποιο σημείο κατά την διάρκεια της συνάντησης, το Α.Τ.Ι.Α. άλλαξε πορεία για να αποφύγει την σύγκρουση.»
Εάν αυτό ήταν πράγματι ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο, από που προέρχονταν και που πήγαινε; Aναρωτιόμαστε... Θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί, στην αθέατη πλευρά της σελήνης, σε μια βάση εξωγήινων;
Η Αθέατη πλευρά της Σελήνης
Η σελήνη είναι ο μόνος δορυφόρος του ηλιακού συστήματος που έχει μια σταθερή, σχεδόν τέλεια κυκλική τροχιά. Ανά τους αιώνες, οι βαρυτικές δυνάμεις της Γης επιβράδυναν την περιστροφή της σελήνης γύρω απ' τον άξονά της εωσότου η περιστροφική της περίοδος έγινε ακριβώς ισάξια με την περιστροφική περίοδο γύρω από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια πλευρά της σελήνης που ποτέ δεν μπορεί να γίνει ορατή από τη Γη. Θεωρητικά, η αθέατη πλευρά της σελήνης, συχνά αναφερόμενη και ως σκοτεινή πλευρά, θα μπορούσε εύκολα να περιέχει μια βάση εξωγήινων, καθώς αυτή είναι η πλευρά της σελήνης που δεν βλέπουμε ποτέ, ακόμα και τα ραδιοσήματα μας δεν μπορούν να φτάσουν σε αυτή την περιοχή.Υπάρχει μία ακόμα θεωρία σχετικά με βάσεις εξωγήινων που υπάρχουν στη σελήνη, η οποία αναφέρει ότι ολόκληρο το φεγγάρι είναι μια τεράστια τεχνική κατασκευή που τοποθετήθηκε εκεί από μια ράτσα εξωγήινων όταν ξεκίνησε η ζωή στη Γη.
Ο αφύσικος δορυφόρος μας
Ένα από τα ποιο παράξενα πράγματα σχετικά με την σελήνη είναι ότι μοιάζει να είναι κενή εσωτερικώς. Ο φυσικός δορυφόρος της Γης, η σελήνη, πάντα θεωρούνταν ότι είναι μια ομογενής σφαίρα που δημιουργήθηκε ταυτοχρόνως με την Γη, αλλά υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι αυτό δεν ισχύει, καθώς όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, η σελήνη είναι αρχαιότερη από την Γη.Αποδείξεις ότι η σελήνη είναι κοίλη σφαίρα έρχονται από μια σειρά δηλώσεων ειδικών που σε ορισμένες περιπτώσεις προηγούνται χρονικά των προσσεληνώσεων. Το 1962, ο Δρ. Γκόρντον ΜακΝτόναλντ, ένας από τους επιστήμονες της NASA, ανασκόπησε δεδομένα που σχετίζονταν με την πυκνότητα της Γης, από τα οποία υπολόγισε ότι η μέση πυκνότητα της Σελήνης είναι 3.34 γρ./εκ3 (3.34 φορές έναν ίδιο όγκο νερού), σε σύγκριση η πυκνότητα της Γης είναι 5.5 γρ./ εκ3 . Αυτό τον οδήγησε να παρατηρήσει ότι, «Εάν τα αστρονομικά δεδομένα ελαττωθούν, βρίσκουμε ότι τα δεδομένα απαιτούν το εσωτερικό της σελήνης να είναι περισσότερο κενό παρά μια ομογενής σφαίρα.»
Ο βραβευμένος με Νόμπελ χημικός Δρ. Χάρολντ Ούρει, έχει επίσης προτείνει ότι η σελήνη περιέχει «κοιλότητες» και ο Δρ. Σον Κ. Σόλομον έχει καταγραφεί να λέει ότι: «Τα πειράματα του Λούναρ Όρμπιτερ έχουν βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την γνώση μας για το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης, καταδεικνύοντας την τρομαχτική πιθανότητα η σελήνη να είναι κενή εσωτερικώς.»
Σύμφωνα με τον διάσημο αστρονόμο Δρ. Κάρλ Σάγκαν στην πραγματεία του, «Ευφυής Ζωή στο Σύμπαν», «Ένας φυσικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κοίλο αντικείμενο. Εάν αυτό είναι αλήθεια και η σελήνη είναι πράγματι κοίλη τότε προκύπτει ότι κάτι πολύ παράξενο πρέπει να συμβαίνει με τον δορυφόρο μας.»
Υπάρχουν επιπλέον αποδείξεις από αποστολές της NASA που προτείνουν ότι η σελήνη είναι κοίλη. Όταν τα πληρώματα των αποστολών Απόλλων 12 και Απόλλων 13 εκτίναξαν τμήματα από τα σκάφη τους και τα έριξαν στην σεληνιακή επιφάνεια, διαπίστωσαν ότι δημιούργησαν τεχνητούς σεληνιακούς σεισμούς. Η κρούση από την εκτίναξη του Απόλλων 12 έκανε την σελήνη να δονείτε σαν καμπάνα για πάνω από μια ώρα. Αυτό το φαινόμενο επαναλήφθηκε με τον Απόλλων 13 με ακόμα περισσότερο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Συνολικά η αντήχηση κράτησε για τρεις ώρες και είκοσι λεπτά και ταξίδεψε σε ένα βάθος 25 μιλίων. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η σελήνη δεν έχει ουσιαστικό πυρήνα. Εάν η σελήνη είναι πράγματι τεχνητή, θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί εδώ σε οποιοδήποτε χρόνο κατά την συνολική διάρκεια της προϊστορίας της Γης.
Αναμνήσεις της γης χωρίς φεγγάρι
Καγεγραμμένες στην προφορική παράδοση λαών και στην αρχαία ελληνική γραμματεία.Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδαξαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι. Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι η Αρκαδία, πριν κατοικηθεί από τους Ελληνες, είχε Πελασγικό πληθυσμό και ότι αυτοί οι αυτόχθονες κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή από μία πολύ μακρινή εποχή όπου ακόμα δεν υπήρχε η σελήνη στον ουρανό. Γι αυτό τον λόγο τους ονόμασε και Προσέληνες.
Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ανέφερε την εποχή "όταν δεν υπήρχαν όλα τα περιφερόμενα σώματα στον ουρανό, πριν εμφανιστούν οι φυλές της Δανάης και του Δευκαλίωνα, και υπήρχαν μόνο οι Αρκάδες, για τους οποίους λεγόταν ότι κατοικούσαν πάνω στα βουνά και τρέφονταν με βελανίδια, πριν την ύπαρξη της σελήνης".
Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο, τον Λουκιανό, τον Censorinus.
Είναι πιθανόν να υπάρχουν κάποιες αναφορές για το θέμα και στην Παλαιά Διαθήκη (για γη χωρίς φεγγάρι) και υπάρχουν σίγουρα ανάμεσα στους Ινδιάνους της Αμερικής.
Από την Αρχή του Χρόνου
Κείμενα από τόσο μακρινές περιοχές μεταξύ τους όπως η Ευρώπη και η Νότια Αμερική μιλούν για αρχαίους λαούς που έζησαν στην Γη πριν αυτή αποκτήσει φεγγάρι. Στην Ελλάδα ονομάζονταν Προσέληνες, που σημαίνει «προ της Σελήνης». Κατά τα φαινόμενα, στην Νότια Αμερική, σύμβολα που βρέθηκαν στους τοίχους του προαύλιου του Καλασάγια, κοντά στην πόλη του Τιαχουανάκο (στην Βολιβία), καταγράφουν την σελήνη να πρωτοεμφανίζεται πριν από περίπου 12.000 έτη. Η εμφάνιση της Σελήνης λέγεται ότι προκάλεσε μεγάλες αναταραχές στην Γη, στη μορφή σεισμών, μαζικών πλημμυρών και κλιματολογικών αλλαγών. Ενδιαφέρον παρουσιάζει, ότι αυτή η μακρινή περιοχή έχει προταθεί από κάποιους λόγιους ως η πραγματική περιοχή της μυθικής Ατλαντίδος του Πλάτωνα και αυτή η μεγάλη πλανητική αναταραχή ως το κατακλυσμιαίο γεγονός που κατάστρεψε την Ατλαντίδα.Η ιδέα ενός κόσμου δίχως σελήνη επίσης επιβιώνει στην προφορική παράδοση ανάμεσα στους Ινδιάνους των υψιπέδων της Μπογκότα στις ανατολικές Κορδιλέρας της Κολομβίας. «Στους πρώιμους καιρούς, όταν η σελήνη δεν ήταν ακόμα στους ουρανούς», αναφέρουν οι φύλαρχοι των Τσιμπχας, σε συνάφεια με τους αρχαίους καιρούς. Εάν αυτή η μέθοδος ιστορικής διήγησης σχετίζεται με την πραγματική φυσική απουσία της Σελήνης ή απλά χρησιμοποιείται ως μεταφορά για να δείξει ένα πολύ μακρινό παρελθοντικό χρόνο, είναι ένα θέμα ανοιχτό προς συζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι απλά δεν γνωρίζουμε εάν και κατά πόσο είναι ένα ακόμα δελεαστικό κομμάτι του όλου παζλ.
Η σελήνη κυβερνά τις παλίρροιες και τις εποχές μας, έτσι πιθανόν ο ευκολότερος τρόπος για να επιβεβαιώσουμε τα δεδομένα είναι να κοιτάξουμε στα γεωλογικά αρχεία που καταγράφουν τις παλίρροιες. Στους αρχαίους καιρούς πολλά ημερολόγια ήταν βασισμένα στη σελήνη και αποδείξεις παλαιολιθικής γνώσης των σεληνιακών φάσεων χρονολογούνται πίσω περίπου μέχρι το 23.000 π.Χ. καθώς πιστοποιείται από το περιγορδιανό γλυπτό γνωστό ως «η θεά του Λαουζέλ», στο οποίο η ημισέληνος αναπαριστάτε ως ένα κέρατο. Υπάρχουν 13 καθαρώς σκαλισμένα κάθετα χτυπήματα τα οποία λέγεται ότι αναπαριστούν τον αριθμό των πανσέληνων σε ένα σεληνιακό έτος. (* Δεν είναι σίγουρο κατά πόσο η θεά του Λαουζέλ αναπαριστά 13 μήνες του Σεληνιακού έτους ή τους εμμηνορροϊκούς κύκλους, διότι οι σεληνιακοί κύκλοι σε ένα χρόνο είναι 12,368 δηλαδή πιο κοντά στο δώδεκα και όχι στο 13 ενώ οι εμμηνορροϊκοί κύκλοι είναι 13,044 δηλαδή σχεδόν ακριβώς 13 όσες και οι χαράξεις της θηλυκής θεάς) Πρώιμες αποδείξεις για το ενδιαφέρον του ανθρώπου προς τη σελήνη είναι περιέργως δυσεύρετες, πράγμα το οποίο προκαλεί έκπληξη καθώς αυτή θα έπαιζε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινή τους ζωή, ,εξάλλου η σελήνη θα βρισκόταν από πάνω τους σχεδόν κάθε νύχτα.
Ο Ισαάκ Ασίμοφ μια φορά είχε σχολιάσει ότι: "Δεν υπάρχει αστρονομική λογική για ποιο λόγο η σελήνη και ο ήλιος ταιριάζουν τόσο καλά. Είναι από τις πιο καθαρές συμπτώσεις, και μόνο η Γη ανάμεσα σε όλους τους πλανήτες έχει ευλογηθεί κατά αυτό τον τρόπο."
Αυτή η «σύμπτωση» σημαίνει ότι η σελήνη είναι ακριβώς στο σωστό μέγεθος και απόσταση, ώστε να κρύβει τελείως τον ήλιο κατά την διάρκεια μιας ολικής έκλειψης. Οι εκλείψεις είναι σπάνια γεγονότα αλλά συχνά σχετίζονται με σοβαρούς σεισμούς. Τοποθετήθηκε άραγε η Σελήνη σε μια πολύ συγκεκριμένη τροχιά από μια υψηλή νοημοσύνη ενός άλλου κόσμου που επιθυμούσε, είτε να μας παρακολουθεί ως είδος, ή να εξασκήσει ένα στοιχείο ελέγχου πάνω στον πλανήτη μας;
Αυτό που μπορούμε να πούμε στα σίγουρα είναι ότι παρόλο την υποτιθέμενη υψηλή τεχνολογία μας, η NASA μοιάζει να μπορεί να δώσει μόνο λίγες απαντήσεις στις ερωτήσεις μας σχετικά με την Σελήνη. Το πέπλο της μυστικότητας που σκεπάζει την αλήθεια σημαίνει ότι τα γεγονότα συχνά συγκαλύπτονται επειδή θεωρούνται ότι δεν είναι «προς το συμφέρον του κοινού» για να γίνουν γνωστά. Αργά η γρήγορα όμως, είναι αναπόφευκτο ότι η Σελήνη θα αποκαλύψει τα μυστικά της, και ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην κατανόηση μας για το σύμπαν μπορεί να ανοιχτεί όταν αυτό τελικά συμβεί.
"Η Σελήνη είναι η Στήλη της Ροζέτας των πλανητών" - Ρόμπερτ Τζάστρoου, Πρώτος Πρόεδρος, Επιτροπή της NASA για την εξερεύνηση της Σελήνης.
Η αποστολή του «Απόλλων 13» με μικρή ποσότητα εκρηκτικών που πυροδότησε προκάλεσε αρμονικές δονήσεις που κράτησαν 3ω30', και η ΝΑΣΑ αρκέστηκε να πει: Κάτι περίεργο συμβαίνει στο εσωτερικό της σελήνης για να έχουμε αντήν την αρμονικότητο με την οποία μπορούμε να συντονίσουμε το ρολόγια μας. Η αποστολή του «Απόλλων 14» προκάλεσε και αυτή δονήσεις και η ΝΑΣΑ είπε: Οι πιθανότητες να είναι κούφια η σελήνη είναι πολύ μεγάλες. Εκτός από τις τεχνητές δονήσεις που προκάλεσαν οι άνθρωποι, διαπιστώθηκαν δονήσεις σε βάθος 800 χιλιομέτρων που δεν ξεπέρασαν την «βαθμίδα 2» της κλίμακας Ρίχτερ. Ήταν απόλυτα αρμονικές, φαινόμενο που επιβεβαιώνει την άποψη ότι η σελήνη είναι κούφια και ενδέχεται να είναι κατοικημένη. Οι δονήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, μια φορά τον μήνα και με την ίδια ένταση πάντα.
Η «Times» της Ν. Υόρκης έγραφε τον Απρίλιο του 1976 ότι ο ένας από τους πέντε σεισμογράφους που τοποθέτησε ο «Απόλλων 14» εργάστηκε κανονικά μέχρι τον Μάρτιο του 1975 και κατόπιν σίγησε. Το περίεργο είναι ότι μετά από ένα μήνα σιγής λειτούργησε ξανά και κανονικά. Επίσης ένα άλλο μηχάνημα που είχε σιγήσει για 4 ολόκληρα χρόνια λόγω υπερβολικής ζέστης της σεληνιακής επιφάνειας, άρχισε και αυτό να λειτουργεί κανονικά για πρώτη φορά μαζί με το προηγούμενο αν και δεν ήταν συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Ο «Απόλλων 16» κατά την διάρκεια του ταξιδιού του προς την σελήνη έχασε ξαφνικά τον αυτόματο έλεγχο της πορείας χωρίς εξήγηση και χωρίς εξήγηση τον επανεύρε ξαφνικά. Στο εσωτερικό του κρατήρα «Ρέητζερ» το διαστημόπλοιο «Ρέητζερ 7» τράβηξε από απόσταση 5 χιλιομέτρων μια φωτογραφία, λίγο πριν πέσει στη σελήνη. Η φωτογραφία παρουσίαζε μια σειρά από παράξενα αντικείμενα που η ΝΑΣΑ τα χαρακτήρισε πέτρες, ενώ διάφοροι ερευνητές μίλησαν για ΑΤΙΑ. Τον Φεβρουάριο του 1973 το Σοβιετικό «Λούγχοντ 2» σιην θάλασσα της Γαλήνης βρήκε μια μεταλλική πλάκα μήκους ενός μέτρου ασυνήθους στιλπνότητας και πολύ μικρής ηλικίας.
Στην ίδια αυτή θάλασσα παρατηρήθηκαν πυραμίδες στην ίδια ακριβώς διάταξη με τις πυραμίδες της Αιγύπτου όπως υποστηρίζει ο Ρώσος επιστήμονας Αλεξάντερ Αβράμωφ. Γιατί η ΝΑΣΑ προσελήνωσε πολλές από τις αποστολές της στην θάλασσα της Γαλήνης; Μήπως κάποιο μυστικό τπν υποχρέωσε σε αυτή την απόφαση; Τα διαστημόπλοια «Λούνα 9» και «Όρμπιτερ 2» φωτογράφησαν οκτώ ορελίσκους όμοιους με αυτούς της Κλεοπάτρας στην Αίγυπτο, ύψους ουρανοξύστη. Σε φωτογραφίες που πάρθηκαν από διαστημόπλοια και χαρακτηρίστηκαν απόρρητες, φαινόταν ένας φωτεινός συμμετρικός σταυρός. Εμφανίστηκε ξαφνικά και ξαφνικά χάθηκε. Παρακάτο παραθέτουμε διάφορες αστρονομικές παρατηρήσεις που κατά καιρούς κατέγραψαν διάφορα περίεργα φαινόμενα στην επιφάνεια της σελήνης.
11.3.1587: Οι αστρονόμοι της εποχής παρατηρούν με γυμνό μάτι ένα λαμπρό αστέρι πάνω στο φεγγάρι ανάμεσα στα δύο άκρα του ηλιακού μηνίσκου.
12.11.1671: Παρατηρείται στην επιφάνεια της σελήνης ένα λευκό σύννεφο αν και η σελήνη δεν έχει σύννεφα.
1783 και 1784: Παρατηρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα κινούμενα φώτα στην σεληνιακή επιφάνεια.
1794: Ένα περίεργο αντικείμενο πετούσε πάνω από την σελήνη.
7.9.1800: Οι Γάλλοι αστρονόμοι παρατηρούν κατά την διάρκεια μιας έκλειψης σειρά από κινούμενα φώτα που αλλάζουν συνεχώς σχηματισμούς και αφού ευθυγραμμίστηκαν εξαφανίστηκαν.
4/5/6/7.2.1821, α/6.5.1821, 11.7.1821, 28/29.11.1821: Στις παραπάνω ημερομηνίες και σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του 1821 οι αστρονόμοι παρατηρούν πλήθος από ανεξήγητα φώτα να κινούνται στην επιφάνεια της σελήνης και μετά από ορισμέ-μους σχηματισμούς που πήραν εξαφανίστηκαν.
22.1.1825, 12.4.1826, 7.3.1826, 22.12.1835: Σε όλες τις παραπλεύρως ημερομηνίες παρατηρήθηκε μεγάλη δραστηριότητα φωτεινών αντικειμένων με σημείο αναφοράς γύρω και μέσα στην «θάλασσα των Κρίσεων».
Αρχές 1860. 10.6.1866, 7.5.1867, Όλο το 1869: Καθ' όλη τη διάρκεια του 1860 παρατηρείται μεγάλη δραστηριότητα φω-ιεινών αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης και ιδιαίτερη έξαρση στις παραπάνω ημερομηνίες όπου παρατηρήθηκαν και χαρτογραφήθηκαν κωνικές κατασκευές μέσα και έξω από τον κρατήρα του Λινέ ο οποίος έχει βάθος 360 μέτρα και διάμετρο 10 χιλιόμετρα. Οι αστρονόμοι έμειναν άφωνοι όταν πέντε χρόνια αργότερα διαπίστωσαν ότι ο κρατήρας είχε εξαφανιστεί.
Όλο το 1871: Παρατηρούνται πάνω από 1500 φωτεινά αντικείμενα στην επιφάνεια της σελήνης με συχνότητα εμφανίσεως καθημερινά.
5.2.1877: Στον κρατήρα Εύδοξος φαίνεται για πολλές μέρες μια φωτεινή γραμμή μεγάλου μήκους.
21.3.1877 και 4.5.1877: Το εσωτερικό του κρατήρα Πρόκλος είναι κατάφωτο από πάρα πολλά κινούμενα φώτα.
Όλο το 1879: Το έτος αυτό έχουμε πλήθος εμφανίσεων φωτεινών αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης. Ο κρατήρας του Υνγίνου παρουσίαζε φωτεινότητα σαν να φωτιζόταν από κάποια πηγή φωτός, ενώ έξω από αυτόν φωτεινά αντικείμενα άλλαζαν συνέχεια σχηματισμούς. Στον κρατήρα Φρακαστόριους φάνηκε ένας φωτεινός κύκλος που στην συνέχεια πήρε σχήμα κώνου. Πριν το 1879 δεν υπήρχε καμμιά κωνική κατασκευή ενώ σήμερα οι κωνικές κατασκευές ξεπερνούν τις 1000.
23.1.1880: Φωτεινές γραμμές αναβόσβυναν επί αρκετές ώρες στην επιφάνεια της σελήνης σαν να γινόταν σινιάλο.
4.7.1881: Δύο πυραμιδοειδείς φωτεινές προεξοχές παρατηρήθηκαν στον σεληνιακό ορίζοντα.
8.5.1881: Περίπου 1.000 φωτεινές δέσμες φάνηκαν στην «θάλασσα των Κρίσεων». Στο ίδιο σημείο εντοπίστηκε αργότερα μια γέφυρα η οποία μετά από μερικά χρόνια εξαφανίστηκε.
24.4.1882: Παρατηρείται μεγάλος αριθμός κινουμένων αντικειμένων στον κρατήρα «Αριστοτέλης».
26.3.1882: Στην «θάλασσα των Κρίσεων» παρουσιάζονται αμέτρητα φωτεινά αντικείμενα διαφόρων σχημάτων.
23.11.1887: Μια κοκκινωπή σκιά παρατηρείται στον κρατήρα «Πλάτων».
15.7.1888: Παρατηρήθηκε ξαφνικά ένα φωτεινό στίγμα στην επιφάνεια της σελήνης δέκα φορές φωτεινότερο από αυτήν. Προσεληνώθηκε στις σεληνιακές Άλπεις, παρέμεινε 20' και μετά χάθηκε. Στο σημείο προσεληνώσεως έμεινε μια περιφέρεια που άλλαζε συνέχεια χρώματα.
10.9.1889: Στον κρατήρα του «Πλίνιου» φάνηκε ένα κυκλικό φως με στίγμα στο κέντρο.
7.11.1891: Φωτεινές γραμμές αναβόσβυναν σαν σινιάλο για αρκετές ώρες στην επιφάνεια της σελήνης.
1892, 1896, 1899: Καθ' όλη τη διάρκεια των ετών αυτών παρατηρείται μεγάλος αριθμός κινουμένων φώτων στην επιφάνεια της σελήνης.
23.4.1915: Μια φωτεινή ακτίνα παρατηρείται στον κρατήρα «Κλάβιου».
15.1.1915: Επτά φωτεινά αντικείμενα σχημάτιζαν το Ελληνικό γράμμα «Γ» στην επιφάνεια της σελήνης.
10.10.1916: Ένα φωτεινό τρίγωνο παρατηρείται στον κρατήρα του «Πλάτωνα».
Από το 1922 έως το 1980: Έχουν παρατηρηθεί στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 200 θόλοι διαμέτρου 250-300 μέτρων που κινούνται και αλλάζουν θέση, πιθανώς επιφανειακές κατασκευές τύπου «Ιγκλού», λυόμενες και προκατασκευασμένες.
14.6.1940: Δυο φωτεινές στήλες παρατηρούνται στον κρατήρα του «Πλάτωνα».
7.4.1944: Παρατηρείται ανεξήγητη λάμψη στην επιφάνεια της σελήνης.
19.10.1945: Τρία έντονα φώτα παρατηρούνται στο τείχος του «Δαρβίνου»
Από το 1950 έως το 1960: Παρατηρήθηκαν κωνικές κατασκευές που πολλαπλασιαζόταν κατά ασυνήθιστο τρόπο αφού το 1865 υπήρχαν δύο, σήμερα υπάρχουν πάνω από 1000.
7.3.1950: Φωτογραφίζονται κινούμενα φώτα στην επιφάνεια της σελήνης.
18.9.1953: Κάτι σαν νησί υψώθηκε πάνω από την επιφάνεια της σελήνης.
8.9.1955: Δυο λάμψεις παρατηρήθηκαν στην περιοχή του «Ταύρου».
24.5.1955: Μια αστραπή παρατηρείται στον νότιο πόλο της σελήνης.
18.3.1958: Οι Άγγλοι αστρονόμοι Τ. Ο'Νήλ και Χ. Π. Γουέλ-κινς παρατηρούν μια γέφυρα στην επιφάνεια της σελήνης η οποία μετά από μερικές μέρες εξαφανίστηκε.
29.9.1958: Στην επιφάνεια της σελήνης παρατηρούνται φωτεινά γραμμικά σύμβολα σαν γράμματα αλφαβήτου.
3.11.1958: Παρατηρούνται κινούμενα φώτα και απελευθέρωση αερίων στην επιφάνεια της σελήνης, ενώ ένα κόκκινο φως εκινείτο πολύ αργά.
5.11.1959: Φώτα αναβόσβυναν σαν σινιάλο για πολλή ώρα.
17.11.1959: Ένα φωτεινό αντικείμενο αναβόσβυνε στον κρατήρα του «Πλάτωνα».
13.9.1959: Φωτογραφήθηκαν δυο φωτεινά αντικείμενα που έφευγαν από την επιφάνεια της σελήνης με μεγάλη ταχύτητα ενώ ένα φωτεινό σύννεφο ήταν πάνω από την περιοχή «Λι-τρώφ». Η σελήνη δεν έχει σύννεφα.
Το 1960: Η σκοτεινή πλευρά του κρατήρα «Βιτέλο» φωτιζόταν επί 5'.
Το 1961: Πέντε φωτεινά αντικείμενα αναβόσβυναν και έφευγαν από την επιφάνεια της σελήνης. Με την απομάκρυνση τους παρατηρήθηκε απελευθέρωση αερίων.
Το 1963: Πολλά κόκκινα αντικείμενα κινούνται στην επιφάνεια.
21.6.1964: Μια μαύρη σκιά κινείται στο Ν. ημισφαίριο της σελήνης.
3.7.1965: Για 70' λεπτά στην περιοχή του «Αριστάρχου» παρατηρούνται φωτεινές αναλαμπές.
6, 7, 8/8/1965: Και τις τρεις μέρες συνέχεια μια ισχυρή ακτίνα εκπέμπεται από την επιφάνεια της σελήνης προς άγνωστη κατεύθυνση.
Μάρτιος 1966: Μεγάλος αριθμός φωτεινών αντικειμένων σε όλη την επιφάνεια.
25.9.1966 και 25.10.1966: Παρατηρείται ασυνήθης αριθμός φωτεινών λάμψεων στον κρατήρα του «Πλάτωνα»» και στην περιοχή «Γκασέντι» για μια ώρα.
4.2.1966: Το Σοβιετικό διαστημόπλοιο «Λούνα 9» φωτογραφίζει στην «θάλασσα των Καταιγίδων» πυργοειδείς κατασκευές διατεταγμένες σε ευθείες γραμμές.
11.9.1967: Ένα μαύρο σύννεφο με κόκκινο περίγραμμα παρατηρήθηκε στη «θάλασσα της Γαλήνης».
24.12.1968: Ο «Απόλλων 8» περιστρέφεται γύρω από την σελήνη. Οι αστροναύτες είδαν ένα τεράστιο ΑΤΙΑ και το φωτογράφησαν. Είχε επιφάνεια 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα (4,000μ. x4.000μ,)
22.5.1969: Ο «Απόλλων 10» περιφερόταν γύρω από την σελήνη και η σεληνάκατος πήγαινε για προσελήνωση και ενώ απείχε από το έδαφος 7.200 μέτρα ένα ΑΤΙΑ από την επιφάνεια της σελήνης σηκώθηκε κάθετα και πήγε και την συνάντησε. Οι αστροναύτες το φωτογράφησαν και το κινηματογράφησαν.
16.7.1969: Όταν ο «Απόλλων 11» κατευθυνόταν προς την σελήνη ένα ΑΤΙΑ πήγε τον συνάντησε και τον συνόδευσε μέχρι την σελήνη.
19.7.1969: Όταν η σεληνάκατος του «Απόλλων 11» προσεληνώθηκε συνοδευόταν από δύο μεγάλα.ΑΤΙΑ τα οποία κινηματογραφήθηκαν από τους αστροναύτες. Τα δύο ΑΤΙΑ φεύγοντας πολλαπλασίασαν τπν φωτεινότητα τους. Αργότερα εμφανίστηκε ένα πολύ μεγάλο ΑΤΙΑ και το συνόδευαν 10 μικρότερα.
Τέλος ο «Απόλλων 17» φωτογράφησε και αυτός δύο ΑΤΙΑ κατά την διαδρομή του προς τπν σελήνη.
Οι κρατήρες Λιναίου-Ευδόξου-Μίστερ έχουν γίνει εστίες συγκεντρώσεων φωτεινών αντικειμένων. Ο κρατήρας του Αριστάρχου είναι ο πιο αινιγματικός και συγκεντρώνει τις πιο πολλές πιθανότητες να υπάρχουν σ' αυτόν είσοδοι για το εσωτερικό της σελήνης. Ομάδες επιστημόνων που συνεργάστηκαν ανεξάρτητα από την ΝΑΣΑ, υπολογίζουν καταμετρημένες περιπτώσεις εμφανίσεως φώτων και αντικειμένων στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 1000 περιπτώσεις. Κατά την διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος «Απόλλων», η ΝΑΣΑ κατέγραψε πάνω από 2.000 περιπτώσεις εμφανίσεως φώτων στην επιφάνεια της σελήνης, όπως επίσης παρατήρησε και ένα τεράστιο μαύρο σώμα μήκους 250.000 μέτρων και πλάτους 50.000 μέτρων που πετούσε πάνω από την σελήνη.
Ο αστροφυσικός Δρ Μόρις Τζέσαπ του πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν λίγο πριν τον αυτοκτονήσουν δήλωσε:
«Όλα τα φώτα κατευθύνονται από λογικά όντα που εξνπηρετουν κάποια σκοπιμότητα άγνωστη σ' εμάς. Οι κατασκευές που παρατηρούνται στην επιφάνεια της σελήνης και έχουν εμφανισθεί τα τελευταία διακόσια χρόνια, είναι έργο νοημόνων όντων που έχουν βάση το εσωτερικό της σελήνης. Δεν υπάρχει περίπτωση τα παραπάνω φαινόμενα να είναι οφθαλμαπάτες γιατί οι φωτογραφικοί φακοί δεν παθαίνουν παραισθήσεις και φωτογραφίζουν μόνον υπαρκτά αντικείμενα. Το φεγγάρι δεν είναι νεκρό. Είναι ένα κοσμικό εργαστήριο νοημόνων όντων τους σκοπούς των οποίων γνωρίζουν οι ιθύνοντες των ΗΠΑ και δεν τους αποκαλύπτουν. Εκείνο που δημιουργεί σκέψεις, είναι ο θόρυβος που έχει γίνει για τις αποστολές στη σελήνη. Έγιναν αστρονομικά έξοδα, τοποθετήθηκαν επιστημονικά όργανα στην επιφάνεια της σελήνης και οχήματα έρευνας του δορυφόρου μας. Γιατί όλα αυτά; για μια ανθρώπινη περιέργεια και ματαιοδοξία; Γιατί αυτή η εκνευριστική σιωπή μετά την ολοκλήρωση του διαστημικού προγράμματος «Απόλλων»; Γιατί και οι Ρώσοι σταμάτησαν ξαφνικά τα προγράμματα τους, σε μια στιγμή που το ταξίδι στη σελήνη θα ενίσχυε το γόητρο τους; Το φεγγάρι ξεχάστηκε, παραμένει σιωπηλό για να εμπνέει τους ερωτευμένους και τους ποιητές. Τι συμβαίνει;»
Και ξαφνικά χωρίς τίποτε να το δικαιολογεί την 12.12.1996 η ΝΑΣΑ ανακοινώνει στα τηλεοπτικά μέσα "Μπορεί να υπάρχει Ζωή στη σελήνη."
πηγή
thecuriosityofcat
