που κατάφερε να χάσει πολλά. Πόσο εύκολο είναι άραγε να… συμβιώσεις με το νέο σου εαυτό; Οι ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις, που κανείς από όσους δεν έχουν υποβληθεί στη διαδικασία φαντάζεται, δείχνουν ότι η ζωή «μετά» την απώλεια βάρους δεν είναι παραμυθένια.
«Είμαι το κορίτσι της διαφήμισης, το κορίτσι στο εξώφυλλο γνωστού περιοδικού που μεταμορφώθηκε εντελώς χάνοντας κιλά, το κορίτσι της διαφήμισης χαπιού αδυνατίσματος. Είμαι το κορίτσι που στο γυμνάσιο έβλεπα τις κοπέλες στα περιοδικά και έλεγα αφού μπόρεσαν αυτές, τότε μπορώ και εγώ. Τότε πίστευα ότι η ζωή μου θα ήταν καλύτερη, ευκολότερη, ιδανική αν ήμουν πιο αδύνατη. Αυτό το ήξερα όχι γιατί μου το είπε ο γιατρός μου αλλά οι άνθρωποι που έμοιαζαν σημαντικοί στα εφηβικά μου μάτια. Το ήξερα γιατί η Κόρτνεϊ Κοξ από τα «Φιλαράκια», από ένα μοναχικό κορίτσι που δεν κατάφερνε να βγει ραντεβού με κανέναν μετατράπηκε σε μια σέξι γυναίκα όταν έχασε πολλά κιλά. Το ήξερα γιατί η αγαπημένη μου ηθοποιός Σάρα Ρου δεν έκανε κανένα εξώφυλλο μέχρις ότου κατάφερε να χάσει τόσα κιλά έτσι ώστε να χωράει σε φορέματα πέντε νούμερα μικρότερα. Το ήξερα γιατί βιβλία όπως το Jemima J by της Τζέιν Γκριν μου έμαθαν ότι ακόμη και αν αποδείξεις σε έναν άνδρα πόσο έξυπνη είσαι, ακόμη και αν γελάει με τα αστεία σου, ακόμη και αν σου λέει ότι έχεις όμορφο πρόσωπο, δεν θα σε θέλει αν δεν χάσεις τα περιττά κιλά. Το ήξερα γιατί το λένε τα παραμύθια όλου του κόσμου: Χάσε κιλά και η ζωή σου θα γίνει αμέσως παραμύθι», γράφει η Κάντις Ρούσελ στο προσωπικό της ιστολόγιο.
«Ως ένας άνθρωπος που έζησε το… παραμύθι τα τελευταία τρία χρόνια, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η ζωή μου δεν έγινε ξαφνικά τέλεια επειδή έχασα 82 κιλά. Ναι, είμαι πιο χαρούμενη και πιο υγιής από ότι ήμουν πριν, αλλά αν νομίζετε ότι η ζωή μου μοιάζει με αυτή των σταρ στην τηλεόραση, τότε κάνετε λάθος», προσθέτει και αφού ποστάρει μια φωτογραφία της που δείχνει πώς έγινε το δέρμα της μετά την απώλεια βάρους περιγράφει την καθημερινότητά της που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μπορεί κανείς να φανταστεί.
«Μοιάζω με σκύλο σαρπέι, είμαι γεμάτη πληγές»
Πώς είναι λοιπόν η ζωή μετά την απώλεια πολλών κιλών;
«Ιδιαίτερη», λέει η Κάντις Ρούσελ. «Κάθε πρωί ξυπνάς και το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να τσεκάρεις το σώμα σου για το αν υπάρχουν πληγές ή εξανθήματα, παρενέργεια των 20 κιλών δέρματος που μου περισσεύουν και με κάνουν να μοιάζω με… σκύλο σαρπέι. Το δέρμα μου έχει γεμίσει ουλές και ραγάδες λόγω των διακυμάνσεων του βάρους μου. Σηκώνω το δέρμα μου και καθαρίζω τις πτυχές με αντιβακτηριδιακά μαντηλάκια κάτι το οποίο πρέπει να κάνω και πριν πέσω για ύπνο. Χρησιμοποιώ πέντε διαφορετικές αλοιφές, ταλκ και λοσιόν τα οποία υποτίθεται ότι κρατούν το δέρμα μου ξηρό, βοηθούν στη μείωση των ουλών και θεραπεύουν τις πληγές μου. Μερικές φορές εξαφανίζονται, αλλά σπάνια», γράφει προσθέτοντας ότι μετά πρέπει να… βολέψει το δέρμα της με τέτοιο τρόπο κάτω από τα ρούχα της έτσι ώστε να φαίνεται σφιχτό και σφριγηλό όταν βγαίνει έξω από το σπίτι της.
«Τα ψώνια δεν μου προσφέρουν τη χαρά που φανταζόμουν»
Παράλληλα, η Ρούσελ υποστηρίζει ότι ούτε τα ψώνια της προσφέρουν την ικανοποίηση που φανταζόταν καθώς μια πρώην παχουλή δεν είναι τόσο εύκολο να επιλέξει ρούχα που θα την κολακεύουν. «Τώρα, αν και θεωρητικά μπορώ να ψωνίσω από οποιοδήποτε μαγαζί, το να βρω ρούχα που να ταιριάζουν στο σώμα μου είναι εξαιρετικά δύσκολο. Τα παντελόνια μου κάνουν στα πόδια, ωστόσο όχι και στη μέση. Οταν τα πουκάμισα έχουν στενά μανίκια πρέπει να πάρω να επιλέξω ένα μεγαλύτερο από το κανονικό μου νούμερο, για να χωράνε τα… χέρια μου τα οποία μοιάζουν με φτερά νυχτερίδας λόγω της χαλάρωσης. Ετσι το υπόλοιπο πουκάμισο μου επιπλέει. Επίσης, τα σορτς που φοράω θα πρέπει να είναι αρκετά μακριά για να καλύπτουν το επιπλέον δέρμα που υπάρχει στους μηρούς μου. Οσον αφορά το μαγιό… Είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα ολόσωμο που ούτε τη γιαγιά σου θα θυμίζει ούτε θα είναι ένα στρινγκ. Ετσι, τα ψώνια δεν μου προσφέρουν τη χαρά που φανταζόμουν», γράφει.
Κεφάλαιο άνδρες
Ως την πιο οδυνηρή αλήθεια όμως που έμαθε η Κάντις μετά την απώλεια βάρους, είναι όλα όσα διαπίστωσε για τις σχέσεις με το αντίθετο φύλλο. «Πολλοί ήταν οι άνδρες που έφυγαν όταν είδαν τι κρύβεται κάτω από τα ρούχα μου και διαπίστωσαν ότι δεν είμαι τόσο τέλεια όσο φαινόμουν. Πόσα ραντεβού πρέπει να κάνεις μέχρι να αποκαλύψεις στον άλλο ότι ήσουν χοντρή; Πόσο καιρό μπορεί να περιμένει μέχρι να σε δει γυμνή; Εχοντας αυτό κατά νου, σαν μια βόμβα που θα σκάσει από στιγμή σε στιγμή και θα καταστρέψει τα πάντα, δεν μπορείς να νιώσεις άνετα ποτέ. Επικεντρώνεσαι στο κρύψεις το σώμα σου, κάτι το οποίο δεν σου επιτρέπει να απολαύσεις τη στιγμή. Και ναι, θα βρεθούν άνθρωποι που θα σας πουν ότι είστε όμορφη, ανεξάρτητα με το τι υπάρχει κάτω από τα ρούχα σας. Αλλά αυτό δεν θα σας σταματήσει από το να τον κοιτάζετε επόμονα στο πρόσωπο ψάχνοντας να βρείτε τον δισταγμό ή την αμφιβολία ζωγραφισμένη σε αυτό. Και όταν χωρίσετε, όπως τόσοι άλλοι, θα έρχεται πάντα στο μυαλό αυτό το «τι θα γινόταν εάν». Τι θα γινόταν εάν είχατε ένα κανονικό σώμα; Τι θα γινόταν αν ήσασταν η γυναίκα που φανταζόταν; Μπορεί να μην είχατε βγει δεύτερο ραντεβού γιατί δεν του άρεσαν οι ιδέες σας για τα πολιτικά, ή για το γεγονός ότι βρίζατε σαν νταλικέρης. Ή ίσως γιατί απλά δεν υπήρχε χημεία. Αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού σας πάντα θα υπάρχει ότι δεν ήταν τίποτα από αυτά».
Τα πραγματικά οφέλη από την απώλεια βάρους
Καταλήγοντας η Ρούσελ τονίζοντας ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο όφελος, όταν χάνει κανείς μεγάλο βάρος, από την ανάκτηση της σωματικής ευεξίας, τονίζοντας, παράλληλα, ότι αν δεν αγαπήσει κανείς την εικόνα που είχε «πριν» δεν θα καταφέρει να αγαπήσει ούτε την εικόνα που θα έχει «μετά». «Η ζωή μετά την απώλεια βάρους δεν είναι τέλεια. Δεν θα βγείτε ξαφνικά με το αγόρι των ονείρων σας, απλά επειδή είστε αδύνατη. Αν ψάχνετε για ένα παραμυθένιο τέλος δεν θα το βρείτε όσο βάρος και να χάσετε. Και αν επικεντρώνεστε στο αισθητικό του θέματος το ταξίδι σας δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένο. Γιατί; Γιατί το ότι χωράτε σε ένα μικρότερο παντελόνι δεν αυξάνει τον αυτοσεβασμό σας. Δεν θα σας πω ότι το έκανα ολοκληρωτικά σωστά, ή ότι μερικές φορές δεν στέκομαι γυμνή μπροστά στον καθρέφτη και αναρωτιέμαι γιατί εξαντλώ τον εαυτό μου κάθε μέρα για ένα αποτέλεσμα που δεν θα είναι τέλειο ποτέ. Αλλά όταν ανεβαίνω τη σκάλα χωρίς να μου κόβεται η ανάσα, ή δένω τα κορδόνια στα παπούτσια μου γιατί πολύ απλά μπορώ πλέον να… φτάνω τα πόδια μου, θυμάμαι ποιο πραγματικά ήταν το κίνητρό μου για να αδυνατίσω. Δεν ήταν ένας άνδρας ή μια αύξηση ή κάποιο πρότυπο ομορφιάς. Ηταν για τη σωματική μου ευεξία. Αυτό είναι το πρόβλημα με το πριν και το μετά. Προσπαθούν να σου πουλήσουν ένα παραμύθι όπου όλα είναι τέλεια. Είναι όλα για αυτό που βλέπουν οι άνθρωποι και όχι για αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Δεν σου λένε την αλήθεια. Η αξία του καθενός δεν μετράει με βάση το νούμερο του παντελονιού που φοράει. Θα είναι το ίδιο πρόσωπο που ήταν και πριν, αλλά με μια ελαφρώς διαφορετική συσκευασία. Και αν έχετε αγαπήσει αυτό που ήσασταν πριν κανείς δεν θα σας δεχθεί ποτέ όπως θα είστε μετά. Ούτε εσείς οι ίδιοι», καταλήγει.
