Αυτή η τρομοκρατική ενέργεια κατά του ρωσικού αεροσκάφους είχε γίνει για αντίποινα στις αεροπορικές επιδρομές της Ρωσίας κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης του ισλαμικού κράτους. Ενός ισλαμικού κράτους που αποδείχθηκε πολλές φορές ως σήμερα ότι ο κύριος χρηματοδότης και προμηθευτής του είναι Τουρκία και ειδικότερα ο Ερντογάν. Και μιας Τουρκίας του Ερντογάν που δεν δίστασε να καταρρίψει ένα ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος τύπου Sukoi 24 με ένα πύραυλο αέρος-αέρος από ένα τουρκικό F-16 μέσα στον εναέριο χώρο της Συρίας.
Σε αυτήν την περίπτωση της καταφανούς επιθετικής ενέργειας από την Τουρκία στην Ρωσία ο Πούτιν αν και μπορούσε δεν κήρυξε ανοικτά πόλεμο στην Τουρκία. Ένας λόγος ήταν και ότι οι θρασύδειλοι τούρκοι εφάρμοσαν το πονηρό διπλωματικό επιχείρημα ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και μια επίθεση εναντίον της θα ισοδυναμούσε με επίθεση και κατά του ΝΑΤΟ. Περιμένοντας, λοιπόν την κατάλληλη στιγμή για την ανταπόδοση της τουρκικής προκλητικότητας ο Πούτιν έκανε παραδόξως εμφανείς προσπάθειες να βελτιώσει τις διμερείς σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας.
Φαινομενικά παραδόξως και πρακτικά μια αρκετά οξυδερκής διπλωματική κίνηση, επειδή το ΝΑΤΟ δυσαρεστήθηκε εξαιρετικά με αυτή την εξέλιξη και προσπάθησε με όλα τα μέσα να εμποδίσει τη συνεργασία μεταξύ των δυο χωρών. Συγκεκριμένα το ΝΑΤΟ απείλησε ότι εάν η Τουρκία θα συνεχίζει να συνεργάζεται στενότερα με τη Ρωσία, τότε θα επέλθει πλήρης αναστολή επικοινωνιών μεταξύ της ανυπάκουης Τουρκίας που αποφασίζει πια από μόνη της πότε και με ποιον θα συνεργαστεί και του ΝΑΤΟ. Ειδικότερα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιένς Στόλτενμπεργκ (Jens Stoltenberg) σε πρόσφατη ομιλία του στις 21 Νοεμβρίου 2016 στην τουρκική βουλή άφησε να εννοηθεί πως η Τουρκία δεν θα πρέπει να κάνει βήματα που να υπονομεύουν καταλυτικά το ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικά δήλωσε ότι βασικός σκοπός του ΝΑΤΟ είναι να αποτρέπει συγκρούσεις και όχι να τις δημιουργεί.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το διπλωματικό όπλο του Πούτιν ήταν η χρησιμοποίηση της μεγαλομανίας της Τουρκίας εις βάρος της. Η σημερινή Ρωσία είναι φυσικός εχθρός της Τουρκίας. Άρα μια σοβαρή υπονόμευση ή και ιδανικά απόσχιση της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ θα ανοίξει γωνίες προσβολής της Τουρκίας όχι μόνο από την Ρωσία αλλά και από άλλες χώρες. Και αν αυτό το σενάριο μοιάζει παρατραβηγμένο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στο τέλος του Ιανουάριου ορκίζεται στην Αμερική ως 45ος Πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ειδικότερα την μήνη του ΝΑΤΟ έχει ξεσηκώσει το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την αγορά ρωσικών όπλων λόγω και της υψηλής τους ποιότητας (υψηλή αξιοπιστία και ακρίβεια) αλλά και σημαντικότερα της ασυμβατότητας τους με το οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ. Δικαιολογημένα λοιπόν το ΝΑΤΟ βλέπει αυτό το βήμα ως σημαντική απειλή για την στρατιωτική υπεροχή του και την πρακτική επιβίωση του στο πεδίο της μάχης. Και η Τουρκία προτίθεται να αγοράσει τα ρωσικά όπλα, όπως συστήματα αεράμυνας S-300 και S-400, με δική της εσωτερική χρηματοδότηση και για χάρη μόνο των δικών της συμφερόντων.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνει και ο Ερντογάν Καραλούς (Erdogan Karalus), πρώην διοικητής αεροπορικής βάσης στην Τουρκία, ο οποίος δήλωνε στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Σπούτνικ (Sputnik) στις 23 Νοεμβρίου 2016 ότι "παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ στην Τουρκία για χάρη των συμφερόντων του ΝΑΤΟ είναι απαράδεκτες".
Βλέπουμε λοιπόν ότι η Τουρκία ήδη έχει χαρακτηριστεί από εχθρούς και φίλους ως ένα "κακοποιό κράτος - rogue state", επειδή καταφανώς και αποδεδειγμένα δεν σέβεται τα δίκαια όλων των άλλων κρατών και τους ιδιαίτερους κανόνες άλλων οργανισμών (ΝΑΤΟ) στους οποίους πια φαινομενικά και μόνο συμμετέχει.
Και σε αυτή την στιγμή μια Ελλάδα με μια πραγματικά Ελληνική Εθνική Κυβέρνηση θα μπορούσε να συνεργαστεί εποικοδομητικά με το ΝΑΤΟ και να επιφέρει εμφανή θετικά αποτελέσματα για την Ελλάδα εις βάρος της Τουρκίας.
(2.jpg)
