δικαιούνται συνήθως απεριόριστη χρήση της γραμμής τους για να κατεβάζουν ή να ανεβάζουν δεδομένα (πχ σερφάρισμα, κατέβασμα αρχείων, κτλ).
Δηλαδή ένας χρήστης μπορεί να έχει πρόσβαση στο ίντερνετ 24 ώρες το 24ωρο, και να κατεβάζει/ανεβάζει όσα δεδομένα θέλει.
Αυτό σιγά-σιγά τελειώνει, με τις εταιρίες και τους πολιτικούς υπεύθυνους στην Αμερική να επεξεργάζονται ήδη σχέδια για να περιορίσουν τους χρήστες: Το σκεπτικό τους είναι ότι οι χρήστες που χρησιμοποιούν πιο συχνά (ή πιο πολύ) το ίντερνετ, καταναλώνουν περισσότερο bandwidth και απασχολούν περισσότερο τις γραμμές, επιβαρύνοντας το δίκτυο του παρόχου τους. Άρα, πρέπει να χρεωθούν και παραπάνω, διότι δεν είναι σωστό να πληρώνουν το ίδιο όσοι μπαίνουν “μια φορά στο τόσο” με όσους μπαίνουν συνεχώς και κατεβάζουν όλη την ώρα
Ως εκ τούτου, οι εταιρίες ήδη ετοιμάζουν σχέδια για να βάλουν όρια στο πόσο downloading μπορούν να κάνουν οι χρήστες (άντε να το μάθουν αυτό όσοι κατεβάζουν με τις ώρες ταινίες και τηλεοπτικά σίριαλ – θα χάσουν τ’ αυγά και τα πασχάλια).
Επίσης, υπάρχουν σχέδια προκειμένου να αναγκάζουν τα sites να πληρώνουν λεφτά στους παρόχους, αλλιώς οι πάροχοι θα προσφέρουν αργή πρόσβαση σε αυτά τα sites. Αυτό προφανώς θα ευνοήσει τα μεγάλα sites, που θα πληρώνουν, ενώ τα μικρά sites που δε θα μπορούν να πληρώνουν, θα γίνουν πολύ αργά στο φόρτωμα, και ο κόσμος δε θα τα προτιμά.
