Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Η ΛΙΜΝΗ ΒΑΪΚΑΛΗ, η πιο βαθιά λίμνη του κόσμου!

 Αν κανείς ψάξει σε ένα λεπτομερέστατο χάρτη της Σιβηρίας οι λίμνες που θα βρει θα πλησιάσουν το ένα εκατομμύριο.
Μη μου αγχώνεστε. Δεν θα τις δούμε όλες…
Η παλαιότερη (25 εκατ. χρόνων) και πιο βαθιά λίμνη του κόσμου (1680 μ.) είναι η λίμνη Βαϊκάλη και βρίσκεται στη νότιο Σιβηρία κοντά στη πόλη Ιρκούτσκ. Οι κάτοικοι της περιοχής την αποκαλούν δικαιολογημένα θάλασσα αφού έχει μήκος
650 χλμ. και πλάτος που ποικίλει από 30 ως 70 χλμ. Για να περπατήσει κάποιος γύρω της θα χρειαζόταν 4 μήνες καθημερινού βαδίσματος.
Τροφοδοτείται από 300 ποτάμια και αν για κάποιο λόγο αποξηραίνονταν θα χρειαζόταν, για έναν ολόκληρο χρόνο, όλα τα ποτάμια του κόσμου να ρέουν σ’ αυτή για να ξαναγεμίσει. Στο εσωτερικό της φιλοξενεί 22 νησιά με μεγαλύτερο το νησί Οχλόν.
Είναι τόπος ασύγκριτης ομορφιάς και μοναδικής βιοποικιλότητας αφού υπολογίζεται ότι φιλοξενεί πάνω από 2500 χιλιάδες είδη ζώων, φυτών, ψαριών και μικροοργανισμών εκ των οποίων τα περισσότερα δε συναντιούνται σε καμιά άλλη λίμνη παγκοσμίως. Ανάμεσα τους και η φώκια της Βαϊκάλης που είναι το μόνο είδος φώκιας στον κόσμο που ζει αποκλειστικά σε γλυκό νερό και αποτελεί και το σύμβολο της λίμνης.
Σήμερα είναι ένας από τους πιο δελεαστικούς τόπους διακοπών στην Ασία. Έχει πανέμορφες ακτές, δυνατότητα πεζοπορίας ή περιηγήσεις με βάρκα, παρατήρηση πουλιών, ψαριών και φυτών. Εκτός από τη βιοποικιλότητα διαθέτει ιαματικές πηγές, νησιά, ξύλινες εκκλησίες και προϊστορικά μνημεία.
Την επισκέπτονται πάνω από 300.000 τουρίστες το χρόνο καθώς η λίμνη είναι ο παράδεισος των φυσιοδιφών και ένας ειδυλλιακός προορισμός για διακοπές, οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.
Το καλοκαίρι η διαύγεια του πεντακάθαρου νερού της φτάνει στα 40 μέτρα βάθος. Οι ακτές της είναι γεμάτες με πολύχρωμα λουλούδια και φυσικά είναι η καλύτερη εποχή είτε για βαρκάδα στα κρυστάλλινα νερά είτε για πεζοπορία στα δάση και στην περιοχή που την περιβάλει.
Το φθινόπωρο οι άνεμοι που επικρατούν μπορούν πολύ γρήγορα να αναταράξουν την επιφάνεια της μετατρέποντας την τρικυμιώδη με κύματα που φτάνουν ως και τα 6 μέτρα.


Το χειμώνα είναι η κατάλληλη εποχή για βόλτες με έλκηθρο πάνω στη λίμνη καθώς για περίπου 5 μήνες, η επιφάνειά της καλύπτεται από στρώμα πάγου τόσο χοντρό, αλλά τόσο διάφανο που μοιάζει με γυαλί υψηλής αντοχής. 
Αντοχής τέτοιας ώστε το 1904, κατά τη διάρκεια του ρώσο-ιαπωνικού πολέμου πάνω στο πάγο της λίμνης χτίστηκε σιδηρόδρομος για τις μεταφορές 65 ατμομηχανών με 2300 φορτωμένα βαγόνια!
Την άνοιξη όμως η λίμνη ροκάρει… Από τον Απρίλη ως τον Ιούνιο, καθώς ο πάγος λιώνει, θρυμματίζεται με εκκωφαντικό κρότο. Ο συνεχής κρότος συνθέτει την εποχιακή «Μουσική του Πάγου».
Η Βαϊκάλη θεωρείται ένα τεράστιο φυσικό εργαστήριο με τους επιστήμονες να συμφωνούν στο γεγονός ότι η μελέτη της μπορεί να συνεχίζεται για αιώνες αλλά τα μυστικά της είναι αδύνατον να αποκαλυφθούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μοναδικό φαινόμενο μυστηριώδους φωτισμού του νερού της λίμνης.
Παλιά πίστευαν ότι η αιτία είναι κάποια μικροσκοπικά φύκια αλλά αυτό τελικά δεν ισχύει. Ειδικοί μελετούν αυτόν τον μυστηριώδη φωτισμό και για την ώρα καταλήγουν ότι είναι χαρακτηριστικό της καθαρότητας του νερού.
Η Βαϊκάλη είναι εκπληκτική, απρόβλεπτη και γεμάτη αντιθέσεις. Συνδυάζει τη παράδοση, τους θρύλους και τη θρησκεία με την υψηλή τεχνολογία.
Από τη μια έχουμε τους σαμάνους να πιστεύουν ότι ο βράχος Σαμάνκα στο νησί Ολχόν είναι ιερός και στη σπηλιά του να κατοικεί ένα ισχυρό πνεύμα, και από την άλλη τηλεσκόπια και μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας εξερευνούν υποθαλάσσια ηφαίστεια και σπάνια είδη ψαριών.
Ο καιρός αλλάζει σχεδόν κάθε ώρα. Ενώ σε μια περιοχή της ο ήλιος λάμπει 2583 ώρες το χρόνο σε μια άλλη ο βοριάς φέρνει τρικυμίες αντίστοιχες με εκείνες του ωκεανού.
Φυσικά μια τέτοια ομορφιά δεν θα μπορούσε να μη συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Εντάχθηκε το 1996 και το 2008 έπειτα από δημοψήφισμα αναγνωρίστηκε ως ένα από τα επτά θαύματα της Ρωσίας.
Για όλα αυτά η Βαϊκάλη θεωρείται η «Βασίλισσα των λιμνών».
Χαρείτε την στο βίντεο που ακολουθεί:



taxidistirosia